حسن علیزاده؛ محمد خلج
چکیده
در این پژوهش برای تحلیل خطر زمین‌لرزه شهر اصفهان، مطالعات لرزه زمینساخت و مطالعات مخاطرات لرزهای انجام شده است. در مطالعات لرزه زمینساخت و مخاطرات لرزهای هر منطقه لازم است گسلهای فعال آن منطقه به شعاع حدود 300 کیلومتر مورد بررسی قرار بگیرند، لذا در این تحقیق، گسلهای فعال استان اصفهان هم مورد بررسی قرار گرفتند. با توجه ...
بیشتر
در این پژوهش برای تحلیل خطر زمین‌لرزه شهر اصفهان، مطالعات لرزه زمینساخت و مطالعات مخاطرات لرزهای انجام شده است. در مطالعات لرزه زمینساخت و مخاطرات لرزهای هر منطقه لازم است گسلهای فعال آن منطقه به شعاع حدود 300 کیلومتر مورد بررسی قرار بگیرند، لذا در این تحقیق، گسلهای فعال استان اصفهان هم مورد بررسی قرار گرفتند. با توجه به نتایج به دست‌آمده روند تنش شمالی– جنوبی استان اصفهان در اثر فعالیت گسلهای راستالغز و روند تنش شمالغرب– جنوبشرق حاکی از فعالیت دوباره گسلهای پیسنگی میباشد. قسمتهای جنوبی استان شامل گسلهای کلاه‌قاضی و گسل پیربکران و بخشی از گسل خوانسار و همچنین محدوده گسل نجفآباد در شمالغرب و قسمتی از گسل بهارستان و دهق بیشترین فعالیت را در منطقه نشان میدهند. بخشهای جنوب، جنوبشرق و جنوبغرب استان اصفهان، نسبت به سایر قسمتهای استان فعالیت متوسطی دارند. بر اساس این تحقیق، شهر اصفهان و به ویژه مناطق شمالی آن از لحاظ خطر زمین‌لرزه در محدوده کم‌خطر و کم‌فعالیت قرار گرفته است، ولی بخشهای جنوبی شهر اصفهان به دلیل تراکم گسلهای شناسایی شده، در محدوده خطر‌متوسط لرزهای قرار میگیرد. بنابراین با توجه به ویژگیهای لرزهخیزی منطقه و توان لرزهزایی گسلهای فعال، باید در سیاست‌گزاریها و برنامهریزیهای شهری و یا توسعه شهر، نسبت به مقاومسازی ساختمانها و سازهها اقدامات لازم صورت گیرد.
