مهرداد مهرجو؛ مهرناز مولوی
چکیده
شهرها مکان تجمع جمعیت و افزایش بارگذاری‌های محیطی و اجتماعی هستند. بنابراین، کاهش آسیب‌پذیری در برابر مخاطرات انسانی ضرورت دارد. شهر فقط مجموعه‌ای از ساختمان‌ها نیست، بلکه پدیده‌ای انسانی، اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی و کالبدی است. پژوهش حاضر ازلحاظ هدف به ارزیابی آسیب‌پذیری اجتماعی- فضایی ساختمان‌های تاریخی در بافت تاریخی شهر ...
بیشتر
شهرها مکان تجمع جمعیت و افزایش بارگذاری‌های محیطی و اجتماعی هستند. بنابراین، کاهش آسیب‌پذیری در برابر مخاطرات انسانی ضرورت دارد. شهر فقط مجموعه‌ای از ساختمان‌ها نیست، بلکه پدیده‌ای انسانی، اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی و کالبدی است. پژوهش حاضر ازلحاظ هدف به ارزیابی آسیب‌پذیری اجتماعی- فضایی ساختمان‌های تاریخی در بافت تاریخی شهر رشت می‌پردازد و چه عواقبی می‌تواند در فضاهای اطراف بناهای تاریخی داشته باشد. در این پژوهش، برای ارزیابی خطرات انسانی از تکنیک دلفی و روش ICCROM-CCI-RCE استفاده شد. از تحلیل عاملی اکتشافی و ضریب رگرسیون خطی چندگانه (مدل‌های پیش‌بینی کننده) در جهت بررسی داده‌های خروجی نرمافزار Space Syntax استفاده شد. درنهایت، یافتههای مدل‌های پیش‌بینی کننده، رفتارهای مخرب اجتماعی-فضایی انسان در اطراف ساختمان‌های تاریخی را نمایان کردند. دو عامل جریان حرکت و دسترسی بصری آسیب فضایی استخراج‌شده از تحلیل عاملی اکتشافی و هفت دسته خطر انسانی زمینه‌ای شناسایی شدند. متغیرهای اتصال بصری، حرکت عابرپیاده، حرکت وسایل نقلیه، عابرپیاده از طریق حرکت در جریان حرکت دارای بارهای عاملی قابل‌توجهی نسبت به دسترسی بصری قرار دارند و در عامل دسترسی بصری متغیرهای وسایل نقلیه از طریق حرکت و مناطق ایزوویستی دارای بارعاملی قابل‌قبولی هستند. نتایج تحقیق به‌وضوح نشان داد که بافت اجتماعی باید به‌طور کامل در کنار بافت فضایی مورد توجه قرارگیرد. تعامل آن‌ها در حین ارزیابی فضاهای آسیب‌پذیر و پیش‌بینی میزان خطرات انسانی- بافتی در محیط‌های تاریخی نادیده گرفته‌شده‌است. بنابراین، مدیران و مسئولان باید به‌طور گسترده زمینه اجتماعی و نحوه استفاده انسان از فضا را بررسی کنند.
میلاد فتحی؛ حسن سجادزاده؛ سید محمود معینی
چکیده
پارک‌های علم و فناوری در توسعه علمی کشور نقش مهمی ایفا می‌کنند. محیط کالبدی این پارک‌ها در دو حوزه معماری و شهرسازی می‌بایست با هدف بهبود کارایی کارکنان طراحی شود. با نگاه به این موضوع، هدف این مقاله تحلیل رابطه عوامل شهری (ساختار فضایی و کیفیت فضای باز) و عوامل کالبدی معماری، در پارک‌های علم و فناوری بر بهره‌وری کارکنان است. این ...
بیشتر
پارک‌های علم و فناوری در توسعه علمی کشور نقش مهمی ایفا می‌کنند. محیط کالبدی این پارک‌ها در دو حوزه معماری و شهرسازی می‌بایست با هدف بهبود کارایی کارکنان طراحی شود. با نگاه به این موضوع، هدف این مقاله تحلیل رابطه عوامل شهری (ساختار فضایی و کیفیت فضای باز) و عوامل کالبدی معماری، در پارک‌های علم و فناوری بر بهره‌وری کارکنان است. این پژوهش از بعد هدف، کاربردی و از نظر روش، توصیفی است. محدوده مطالعه شامل «پارک علم و فناوری البرز» و «پارک علم و فناوری ارتباطات و فناوری اطلاعات» است. گردآوری داده‌ها با پرسشنامه صورت گرفت و نمونه آماری شامل ۲۲۶ نفر از کارکنان شرکت‌های فعال در این دو پارک بود. متغیرهای محیطی معماری بر اساس مدل ویشر (2007) در سه گروه «فیزیکی»، «عملکردی» و «روانی» تقسیم شد. این متغیرها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس (ANOVA) رتبه‌بندی شدند. برای شناخت ساختار فضایی از روش چیدمان فضا در محیط نرمافزار UCL.Depthmap.10 استفاده شد. سنجش کیفیت محیط شهری نیز از طریق پرسشنامه محقق ساخت صورت گرفت. در تحلیل استنباطی، از روش تحلیل عاملی تأییدی (CFA) و تحلیل مسیر به روش «حداقل مربعات جزئی»، بهره گرفته شد. یافتههای پژوهش نشان داد اکثر عوامل مدل ویشر از نظر کارکنان تأثیر بیشتری نسبت به عوامل شهری بر بهره‌وری دارند. ولی این متغیرهای معماری بیانکنندۀ تمام تأثیرات نیست، به صورتی که میزان تأثیر ساختار فضایی بر بهره‌وری کارکنان کمتر از «عواملِ کالبدی»، اما بیشتر از «عواملِ عملکردی» است. همچنین در زیر متغیرهای ساختار فضایی، تأثیر متغیرهای «همپیوندی»، «عمق» و «اتصال» بر بهره‌وری برابر نبود.
