صادق الهیاری
چکیده
مدیریت تحول آفرین شهری یک مدیریت پویا با مشارکت همه ذینفعان شهری و درسطوح مختلف توسعه شهری با هدف رفع چالش‌ها و ایجاد تغییرات مثبت شهری توسط مدیران و ساکنان شهری است. این نوع مدیریرت دارای مولفه‌های مختلفی است. هدف این مطالعه شناسایی مولفه‌های موثر در ایجاد مدیریت تحول آفرین شهری درکلان‌شهر اهواز است.پژوهش حاضر از نظر هدف،کاربردی ...
بیشتر
مدیریت تحول آفرین شهری یک مدیریت پویا با مشارکت همه ذینفعان شهری و درسطوح مختلف توسعه شهری با هدف رفع چالش‌ها و ایجاد تغییرات مثبت شهری توسط مدیران و ساکنان شهری است. این نوع مدیریرت دارای مولفه‌های مختلفی است. هدف این مطالعه شناسایی مولفه‌های موثر در ایجاد مدیریت تحول آفرین شهری درکلان‌شهر اهواز است.پژوهش حاضر از نظر هدف،کاربردی و از نظرروش انجام، جزء روشهای کیفی و روش گراند تئوری است. ابزار گردآوری اطلاعات و دادهها، مصاحبه ساختاریافته بوده است. جامعه آماری شامل، مدیران و برنامه‌ریزان شهری درکلان‌شهر اهواز بود. به صورت نمونه‌گیری هدفمند و با اشباع نظری 15 کارشناس برای مصاحبه‌ها انتخاب شد. جهت تجزیه و تحلیل دادهها و اطلاعات از تحلیل کیفی وکدگذاری مصاحبه‌ها بانرم افزار مکس‌کیودا (MAXQDA) استفاده شد.نتایج پژوهش درمورد مولفه‌های موثر در ایجاد مدیریت تحول آفرین شهری بااستفاده از کدگذاری‌ها منجر به شناسایی 36 مفهوم در قالب کدگذاری باز، 13 مقوله محوری و مولفه فرعی در قالب کدگذاری محوری، 3 مقوله انتخابی ومولفه اصلی در قالب کدگذاری انتخابی شد. بر اساس کدگذاری‌های صورت گرفته مولفه‌های موثر در ایجاد مدیریت تحول آفرین شهری اهواز شامل سه مولفه کلی ( تعامل و رهبری،فرایندهای توسعهای و آینده نگری و نوآوری مدیران و شهروندان) می-باشند.نتایج مولفه‌های خرد نیز نشان داد که 13 مولفه خردمهم وجود دارد که مهمترین آنها مشارکت فراگیر شهروندان، شبکه سازی، آگاهی رسانی به شهروندان، رهبری در سطوح مختلف انسانی و جغرافیایی درکلان‌شهر اهواز هستند.
مسعود صفایی پور؛ صفیه دامن باغ
چکیده
بافت فرسوده مرکزی شهر اهواز نیز به عنوان نخستین هسته شکل گرفته و شهر اهواز، با مشکلاتی چون افول کیفیت کالبدی، مشکلات دسترسی و ترافیکی، تراکم و تمرکز بیش از حد جمعیت به علت ماهیت تجاری آن و سایر عوامل، همچنین با دارا بودن ارزشهای تاریخی به لحاظ داشتن بناهای تاریخی مهم در این محدوده و ارزشهای فرهنگی و مهمتر از همه به عنوان ...
بیشتر
بافت فرسوده مرکزی شهر اهواز نیز به عنوان نخستین هسته شکل گرفته و شهر اهواز، با مشکلاتی چون افول کیفیت کالبدی، مشکلات دسترسی و ترافیکی، تراکم و تمرکز بیش از حد جمعیت به علت ماهیت تجاری آن و سایر عوامل، همچنین با دارا بودن ارزشهای تاریخی به لحاظ داشتن بناهای تاریخی مهم در این محدوده و ارزشهای فرهنگی و مهمتر از همه به عنوان قلب تپنده تجاری شهر، بحث مطالعه و برنامهریزیهای درست و با رویکرد پایدار را بیش از پیش طلب میکند. بنابراین، در این پژوهش سعی شد تا از رویکرد بازآفرینی در جهت شناسایی اولویت برنامهریزی بافتهای فرسوده مرکزی شهر اهواز بهره گرفته شود. این پژوهش از لحاظ روش شناسی به صورت توصیفی- تحلیلی است. برای گردآوری دادههای توصیفی از اسناد کتابخانهای و برای گردآوری دادههای تحلیلی پژوهش به روش پیمایشی و ابزار پرسشنامه از نظرات 40 نفر از کارشناسان و متخصصان حوزه برنامهریزی امور شهری اهواز استفاده شده است. جهت تحلیل دادههای پژوهش نیز از مدل تحلیل سلسله مراتبی دلفی فازیFDAHp و همچنین رگرسیون خطی در محیط نرمافزارSPSS استفاده شده است. براساس یافتههای پژوهش مشخص شد در وزنگذاری فازی نسبی برای ابعاد پژوهش، مؤلفه بازآفرینی اقتصادی بافت فرسوده مرکزی شهر اهواز حائز بیشترین وزن نسبی در این مرحله شده است و بازآفرینی فرهنگی نیز در رتبه دوم قرار دارد. در این مرحله مؤلفه بازآفرینی زیست محیطی از سوی کارشناسان با اولویت کمتری ارزیابی شده است. بنابراین از نظر کارشناسان شهر اهواز، بازآفرینی اقتصادی دغدغه اصلی برای اقدام به بازآفرینی در این بافت است.
محمدحسن یزدانی؛ سحر حسن پور؛ رضا هاشمی معصوم آباد
چکیده
در مقولۀ مسکن، تهیۀ طرح و برنامههای توسعه با توجه به ابعاد اجتماعی و کالبدی مسکن میتواند از شکاف و نابرابری در رفاه سکونتی ساکنان و رشد بیبرنامۀ شهر جلوگیری کند. بر این اساس، این پژوهش با هدف تحلیل فضایی ابعاد اجتماعی و کالبدی مسکن، تناسب بین عرضه و تقاضای مسکن و ارتباط کمبود مسکن با گسترش افقی در شهر اهواز انجام شده است. نوع ...
بیشتر
در مقولۀ مسکن، تهیۀ طرح و برنامههای توسعه با توجه به ابعاد اجتماعی و کالبدی مسکن میتواند از شکاف و نابرابری در رفاه سکونتی ساکنان و رشد بیبرنامۀ شهر جلوگیری کند. بر این اساس، این پژوهش با هدف تحلیل فضایی ابعاد اجتماعی و کالبدی مسکن، تناسب بین عرضه و تقاضای مسکن و ارتباط کمبود مسکن با گسترش افقی در شهر اهواز انجام شده است. نوع پژوهش «کاربردی- توسعهای» و روش انجام آن «توصیفی- تحلیلی» است. گردآوری دادهها با روش کتابخانهای- اسنادی صورت گرفت. از 20 شاخص اجتماعی و کالبدی برای سطحبندی مناطق شهر اهواز استفاده شده است. برای تجزیه و تحلیل دادهها از روشهای رتبهبندی مافوق و مادون (SIR)، هولدرن، آنتروپی شانون و ضریب همبستگی پیرسون و همچنین نرمافزار Visual PROMETHEE استفاده شده است. نتایج حاصل از یافتهها نشان داد که در شاخصهای اجتماعی و کالبدی، مناطق 2، 3، 4 و 8 در وضعیت مطلوبی قرار دارند. اما مناطق 1، 6 و 7 در شرایط مناسبی از لحاظ شاخصهای اجتماعی و کالبدی نیستند. این امر بیانگر عدم تعادل توزیع مسکن مناسب در شهر اهواز است. ضریب همبستگی پیرسون با میزان sig دو طرفۀ 501/0 نشاندهندۀ عدم تناسب عرضه و تقاضای مسکن در این شهر است. همچنین، حاصل روشهای هولدرن و آنتروپی شانون نمایانگر توسعۀ مساحت مسکونی از سال 1385 تا 1390 است، ولی این توسعه بدون توجه به تقاضای مسکن در مناطقی صورت گرفته است که مسألۀ کمبود مسکن در آنها شدید نبوده است. این امر نشانگر رشد ناپایدار شهر اهواز در بخش مسکن است.
