با همکاری مشترک دانشگاه پیام نور و انجمن جغرافیا و برنامه ریزی روستایی ایران

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری، واحد سمنان، دانشگاه آزاد اسلامی، سمنان، ایران.

2 دانشیار گروه جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری، واحد سمنان، دانشگاه آزاد اسلامی، سمنان، ایران.

10.30473/psp.2023.62721.2575

چکیده

بافت­های ناکارآمد شهری از یک سو بدلیل مشکلات متفاوت و درصد بالایی از جمعیت شهری از سوی دیگر در  مقایسه با بافت­های دیگر شهر اهمیت بسزایی دارند هدف از این تحقیق، بررسی نقش دولت­ و استفاده از فرایندهای حکمروایی در تحقق توسعه و پایداری بافت‌های فرسوده و ناکارآمد شهری به طور مؤثر و جامع است. در تحقیق حاضر برای شناخت نقش حکمروایی مطلوب شهری در رفع مشکلات بافت‌های ناکارآمد میانی شهر سمنان، با شرایط ناپایداری کالبدی - محیطی و اجتماعی، شاخص‌های مؤثر از طریق مطالعه اسنادی و کتابخانه­ای احصا گردید و در ادامه از طریق روش پیمایشی اطلاعات موردنیاز جمع­آوری شد. سپس تجزیه‌وتحلیل اطلاعات به‌وسیله نرم‌افزار آماری SPSS و برای تجزیه‌وتحلیل شاخص‌ها از مدل معادلات ساختاری با نرم­افزار Amos استفاده شده‌ است. نتایج این تحقیق نشان داد، وضعیت شاخص‌های حکمروایی شهری و شاخص‌های بهبود پایداری شهری بافت فرسوده در شهر سمنان مناسب بوده و در حکمروایی مطلوب شهری شاخص­های مشارکت و مسئولیت‌پذیری مردم بیشترین تأثیر را در بهبود وضعیت حکمروایی شهری و عوامل محیطی - کالبدی بیشترین تأثیر را در بهبود توسعه پایدار بافت فرسوده میانی شهر سمنان داشته است.

کلیدواژه‌ها

اسماعیل‌زاده، حسن و صرافی، مظفر (1385). جایگاه حکمروایی خوب برنامه‌ریزی شهری طرح متروی تهران . فصلنامه مدرس علوم انسانی ، ویژه‌نامه جغرافیا، 10( 48)، 28-1 .
 امام‌زادگان، الهام و طبیبیان، منوچهر(1400). قرائتی بر بازآفرینی شهری پایدار در بافت­های تاریخی با تحلیل و ارزیابی تحقق‌پذیری معیارهای آن در محلات بافت تاریخی شیراز، برنامه‌ریزی توسعه کالبدی، 6( 22 )، 28-11.
سیدالحسینی، سیدمسلم و موسوی، سیدحسین (1396). نقش حکمروایی خوب شهری در دستیابی به توسعه پایدار در محـلات شهـری- مطالعـه ‌مـوردی: سـاربان محله بجنـورد، چهارمین همایش ملی شهرسازی، معماری، عمران و محیط‌زیست، 1396، نمایه شده در سایت سیویلیکا.
حقیقی، پریسا، علی‌پوردهکی، ایرج و علی‌پوردهکی، فرشید (1391). بررسی شاخص­های حکمروایی خوب شهری در توسعه پایدار شهر تهران- مطالعه موردی: منطقه 18 شهرداری تهران. اولین همایش معماری و توسعه فضاهای شهری پایدار، مشهد مقدس، نمایه شده در سایت سیویلیکا.
خلیلی، احمد، خزائیان، امید و حسینی، فریال(1392). سنجش حکمروایی خوب شهری در بافت فرسوده و ارائه راهکارهای عملیاتی به منظور بهبود آن (نمونه مطالعاتی : محله پامنار تهران)، اولین همایش ملی شهرسازی و معماری در گذر زمان. قزوین. دانشگاه بین­المللی امام خمینی.
نوبری، نازک و رحیمی، محمد(1389). حکمرانی خوب شهری یک ضرورت تردید ناپذیر، چاپ اول. تهران: مرکز مطالعات و برنامه‌ریزی شهر تهران.
Ablaghi, A. (2001). Historic Texture, Conservation, Restoration, Rehabilitation or Renovation. Haft Shahr Journal, First time(4), 113-124. (In Persion).
Ansell, Ch.,Gash, A. (2008). Collaborative governance in theory and practice. Journal of public administration research and theory, 18(4), 543-571.
Baud I, Jameson S, Peyroux E, Scott D.(2021) The urban governance configuration: A conceptual framework for understanding complexity and enhancing transitions to greater sustainability in cities. Geography Compass.15:e12562.https://doi.org/10.
1111/gec3.12562
Barnett, C., Parnell, S. (2016). Ideas, implementation and indicators: Epistemologies of the post‐2015 urban agenda. Environment and Urbanization, 28(1),87–98. https://doi.org/10.1177/095624781562147
Colantonio, A. Dixon, T. (2011). Urban Regeneration and Social Sustainability, best practice from european cities, Willey-blackwell: 1-336
Da Cruz, Nuno F. Rode, Ph, McQuarrie M. (2019). New urban governance: A review of current themes and future priorities, Journal of Urban Affairs, 41:1, 1-19, DOI:
10.1080/07352166.2018.1499416
Emerson, K., Nabatchi,T., Balogh, S. (2012).An integrative framework for collaborative governance. Journal of public administration research and theory,22(1),1-29. https://doi.org/10.1016/j.habitatint.2014.06.009
Ewing R., Pendall R., & Chen, D. (2002). Measuring Sprawl and Its Impact. Washington: Smart Growth America,1,1-55.
Iluţiu-Varvara, D. A., Mârza, C. M., Sas-Boca, I.M., & Ceclan, V. A. (2015). The assessment and reduction of carbon oxides emissions at electric arc furnaces–essential factors for sustainable development. Procedia Technology, 19, 402-409.
https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S2212017315000584
Joanna B, Magorzata D. (2017). Concept of 'Good Urban Governance' and Its Application in Sustainable Urban Planning, IOP Conf. Series: Materials Science and Engineering 245 , 082017 doi:10.1088/1757-899X/245/8/082017
Kim, S. (2016). The workings of collaborative governance: Evaluating collaborative community-building initiatives in Korea. Urban studies, 53(16), 3547-3565.
Ljungkvist, K. (2014). The global city: From strategic site to global actor. In S. Curtis (Ed.), The power of cities in international relations (pp. 32–55). Routledge
Morita, S. , Zaelke, D. (2007) Rule of law, Good Governance and Sustainable Development.Routledge,London Ec4p4EE.
Parnell, S. (2016). Defining a Global Urban Development Agenda. World Development, 78,529-540. https://doi.org/10.1016/j.worlddev.2015.10.028
Pieterse, E. (2019). Urban governance and spatial transformation ambitions in Johannesburg. Journal of Urban Affairs, 41,20-38. https://doi.org/10.1080/07352166.2017.1305807
Rhodes, R.A.W. (1997).  “Understanding Governance:Policy Networks,Governance, Reflexivity and Accountability ”Buckingham:Open University Press.
Scott D., Davies H., & New M. (Eds.). (2019). Mainstreaming climate change in urban development: Lessons from Cape Town.Cape Town. UCT Press. ISBN‐13: 978‐1775822172
Sutherland, C., Sim, V., & Scott, D. (2015). Contested discourses of a mixed‐use megaproject: Cornubia, Durban. Habitat International, 45(3), 185–195.
Taylor P. (2000) "UNCHS (Habitat) - the Global Campaign for Good Urban Governance", Environment and Urbanization, Vol. 12., No. 1. April. [9]
UN-HABITAT (2006). Urban governance index (UGI) a tool to measure progress in achieving good urban governance. Retrieved from www.unhabitat.org.
UN HABITAT (2007). “Inclusive and Sustainable Urban Planning: A Guide for Municipalities,” vol. 4.:Sustainable Action Planning.
UN HABITAT (2017). “For a better urban future”[Internet],[cited2017Apr], available from:http://mirror.unhabitat.org/content.asp?typeid=19&catid=25&cid=2097.
Vigar, G., Cowie, P., & Healey, P. (2014).
Success and innovation in planning–Creating public value. RTPI research reports 8,1–53.
Ziervogel, G. (2019)Unpacking the Cape Town Drought: Lessons Learned. Report for Cities Support Programme. African Centre for Cities: Cape Town,
South Africa, Available online:  https://www.africancentreforcities.net/wp-content/uploads/2019/02/Ziervogel-2019-Lessons-from-Cape-Town-Drought_A.pdf (accessed on 7 January 2020.