آریانا، اندیشه، محمدی، محمود و کاظمیان، غلامرضا (1397). مدل مدیریت تعارض ذینفعان بازآفرینی شهری برپایه حکمروایی همکارانه. نشریه نامه معماری و شهرسازی، 21، 143-123.
ابوذری، پانتهآ و زیاری، یوسفعلی (1398). تحلیل نقش سرمایه اجتماعی بر مشارکتپذیری در طرحهای ساماندهی بافتهای فرسوده با رویکرد بازآفرینی شهری (مورد پژوهی: منطقه 12 شهر تهران). جغرافیا (برنامهریزی منطقهای)، 9 (3)، 349-335.
اسدی، درنا و رفیعیان، مجتبی (1397). بررسی عوامل موثر بر بازآفرینی محلات تاریخی با تاکید بر رویکرد برندسازی شهری نمونه موردی: محله سنگ سیاه شیراز. مطالعات محیطی هفت حصار، 6 (24)،14-5.
امینی، میلاد، صارمی، حمیدرضا و قالیباف، محمدباقر (1397). جایگاه حکمروایی شهری در فرآیند بازآفرینی بافت فرسوده شهری مطالعه موردی: منطقه ۱۲ شهر تهران. فصلنامه تحقیقات جغرافیایی، ۳۳ (۳)، ۲۰۲-۲۱۷.
ایزدفر، نجمه و رضایی، محمدرضا (1399). شناسایی عوامل کلیدی مؤثر بر بازآفرینی پایدار شهری با رویکرد آیندهپژوهی (مورد شناسی: بافت ناکارآمد شهر یزد). فصلنامه جغرافیا و آمایش شهری-منطقه ای،10(34)، 109-130.
ایزدی، پگاه (1396). ارائه و تبیین الگوی بازآفرینی شهری با تأکید بر رویکرد فرهنگمبنا؛ مطالعه موردی: منطقه 8 شهرداری شهر شیراز. پایاننامه دکتری گروه جغرافیا و برنامهریزی شهری، دانشکده جغرافیا و برنامهریزی محیطی. دانشگاه سیستان و بلوچستان.
ایزدی، محمدسعید (۱۳۸۰). بررسی تجارب مرمت شهری در ایران با تأکید بر تحولات دو دهه اخیر. هفت شهر- فصلنامه عمران و بهسازی شهری، 3، ۴۲-۳۲.
برکپور، ناصر و اسدی، ایرج (1388). مدیریت و حکمروایی شهری. تهران: انتشارات دانشگاه هنر.
پوراحمد، احمد و احمدیفرد، نرگس(1397). بررسی نقش گردشگری خلاق در بازآفرینی بافت تاریخی (مطالعه موردی: منطقه 12 شهر تهران). فصلنامه پژوهشهای جغرافیایی برنامهریزی شهری،6 (1)، 90-75.
پوراحمد، احمد، حبیبی، کیومرث و کشاورز، مهناز (1389). سیر تحول مفهومشناسی بازآفرینی شهری به عنوان رویکردی نو در بافتهای فرسوده شهری. فصلنامه مطالعات شهر ایرانی اسلامی، 1 (1)، 92-73.
پوراحمد، احمد، زیاری، کرامتالله و حسینی، علی (1389). بازآفرینی بافتهای فرسوده شهری با تاکید بر فضاهای گذران اوقات فراغت (نمونه موردی: محله قیطریه تهران). برنامهریزی و آمایش فضا، 19 (3)، 38-1.
توکلی، نجمه، مویدفر، سعیده و ذاکریان، ملیحه (1396). نقش سازمانهای مردمنهاد و تشکلهای مردمی در بازآفرینی بافتهای فرسوده شهری (نمونه موردی: محله مهدیه واقع در ناحیه غرب شهرکرد). مجله مطالعات برنامهریزی سکونتگاههای انسانی، 41، 914-895.
توکلینیا، جمیله و یدالهنیا، حسین (1397). تحلیل شاخصهای حکمروایی خوب در بازآفرینی شهری از منظر ساکنان محله (مطالعه موردی: محله تجریش). فصلنامه جغرافیا (برنامهریزی منطقهای)، 9 (1)، 280-265.
حبیبی، سیدمحسن و مقصودی، ملیحه (1396). مرمت شهری: تعاریف، نظریهها، تجارب، منشورها و قطعنامههای جهانی، روشها و اقدامات شهری. تهران: انتشارات دانشگاه تهران.
حبیبی، کیومرث، پوراحمد، احمد و مشکینی، ابوالفضل (1386). بهسازی و نوسازی بافتهای کهن شهری. کردستان: انتشارات دانشگاه کردستان.
رسولی، محمد، نوری، سیدعلی و ذبیحی، حسین (1398). ابعاد و شاخصهای مشترک در ارتقا کیفی سکونتگاههای غیررسمی و بازآفرینی شهری پایدار در ایران. جغرافیا (برنامهریزی منطقهای)، 9 (2)، 792-767.
زنگیآبادی، علی و مؤیدفر، سعیده (1391). رویکرد بازآفرینی شهری در بافتهای فرسوده: برزن شش بادگیری شهر یزد. فصلنامه معماری و شهرسازی آرمانشهر، 5 (9)، 314-297.
سجادزاده، حسن، حمیدینیا، مریم و دالوند، رضوان (1396). سنجش و ارزیابی ابعاد محرک توسعه در بازآفرینی محلههای سنتی نمونه موردی: محله حاجی در بافت تاریخی شهر همدان. مجله جغرافیا و توسعه، 49، 22-1.
شعله، مهسا، لطفی، سهند و کیان، فریبا (1397). کاربست فرآیند یکپارچه طراحی شهری در بازآفرینی مکانمبنای بافتهای تاریخی باززندهسازی تداوم مکانی گذر سنگ سیاه شیراز. فصلنامه مدیریت شهری، 52 ، 126-109.
شماعی، علی، موحد، علی و رضاپورمیرصالح، حسن (1397). تحلیل نقش بازآفرینی بافت قدیم شهر اردکان در توسعه گردشگری شهری. فصلنامه مطالعات شهر ایرانی-اسلامی، 9 (34)، 72-59.
شهرداری شیراز (1398). بخش آمار و اطلاعات شهرداری منطقه 8 شهر شیراز. سایت:http://ww.shiraz.ir/zone8
شیری، بهروز و معروفنژاد، عباس (1397). بررسی منظر اجتماعی بافتهای ناکارآمد شهری؛ مطالعه موردی: کوی نهضتآباد کلان شهر اهواز. مجله آمایش محیط، 11 (43)، 252-235.
صفاییپور، مسعود و دامنباغ، صفیه (1398). تحلیل مؤلفههای بازآفرینی شهری در بافت فرسوده مرکزی شهر اهواز. فصلنامه علمی پژوهشی برنامهریزی توسعه کالبدی، 6(15)، 103-122.
عزیزی، محمدمهدی و بهرا، بهاره (1396). نقش پروژههای محرک توسعه در بازآفرینی بافت مرکزی شهرها نمونه مطالعاتی: بافت تاریخی شهر یزد. مجله هنرهای زیبا، 22 (4)، 16-5.
فکوهی، ناصر (1383). انسانشناسی شهری. تهران: نشر نی.
فنی، زهره، توکلینیا، جمیله و بیرانوندزاده، مریم (1399). کاربست تحلیلی-ساختاری بازآفرینی پایدار شهری (مطالعۀ موردی: شهر خرمآباد). پژوهشهای جغرافیای انسانی، 52(1)، 181-197.
فنی، زهره و شیرزادی، فرزانه (1397). تحلیل عوامل موثر بر بازآفرینی فضاهای تاریخی شهر (مطالعه موردی: میدان مشق، تهران). مجله مطالعات برنامهریزی سکونتگاههای انسانی، 42، 197-179.
قاسمی، ایرج، قاسمیسیانی، محمد و حیدری، حسین (1394). تحلیل عوامل موثر بر مشارکت مردم در نوسازی و بهسازی بافت فرسوده. فصلنامه رفاه اجتماعی، 15(59)، 286-253.
کریمزاده، علی، شهریاری، سیدکمالالدین و اردشیری، مهیار (1397). تحلیلی بر گردشگری شهری در بازآفرینی بافتهای تاریخی از دیدگاه ساکنین محلی با بهرهگیری از روش تحلیل عاملی(نمونه موردی: شهر شیراز). فصلنامه برنامهریزی منطقهای، 32، 139-127.
لطفی، سهند (1390). بازآفرینی شهری فرهنگ مبنا: تأملی بر بنمایههای فرهنگی و کُنش بازآفرینی. مجله هنرهای زیبا، 3(45)، 62-49.
لطفی، سهند، شعله، مهسا و علیاکبری، فاطمه (1396). تدوین چارچوب مفهومی کاربست اصول و آموزههای بازآفرینی شهری فرهنگ مبنا (موردپژوهی: بافت تاریخی شیراز). نشریه انجمن علمی معماری و شهرسازی ایران، 13، 245-229.
مهندسین مشاور پرداراز (1395). طرح تفصیلی بافت تاریخی فرهنگی شیراز.
مؤیدفر، سعیده و صابری، محمدرضا (1399). آیندهپژوهی در بافت تاریخی با رویکرد توسعۀ پایدار (مطالعۀ موردی: برزن شش بادگیری یزد). پژوهشهای جغرافیای برنامهریزی شهری، 8(1)، 137-159.
نادریان، زهرا (1396). بازآفرینى فرهنگى اجتماعى فضاهاى شهرى با هدف ارتقاء هویت محلهاى (مطالعه موردى: محله سنگ شیر همدان). مجله مطالعات محیطى هفتحصار، 19(6)، 96-87.
ویسی، فرزاد، مرادی، اسکندر و دیوانی، آرمان (1399). مقایسۀ ظرفیت بازآفرینی شهری پایدار در محلههایی با بافت فرسوده و غیررسمی شهری (مطالعۀ موردی: شهر مریوان). پژوهشهای جغرافیای برنامهریزی شهری، 8(1)، 45-71.
Hong, Y. (2018). Resident participation in urban renewal: Focused on Sewoon Renewal Promotion
Project and Kwun Tong Town Centre Project. Frontiers of architectural research, 7(2), 197-210.
Kim,
S., & Bramwell,
B. (2019). Boundaries and boundary crossing in tourism: A study of policy work for tourism and urban regeneration.
Tourism Management, 75.
Korkmaza, C., & Balabanb, O. (2019). Sustainability of urban regeneration in Turkey: Assessing the performance of the North Ankara Urban Regeneration Project. Habitat International.
Lazarević, E., Koružnjak, A. & Devetaković, M. (2016). Culture Design-led Regeneration as a Tool Used to Regenerate Deprived Areas Belgrade- the Savamala quarter; Reflections on an Unplanned Cultural Zone. Energy and Buildings, 1(115), 3-10.
Maginn, P J. (2007). Towards more effective community participation in urban regeneration: the potential of collaborative planning and applied ethnography. Qualitative Research, 7 (1), 25-43.
Peerapun, W. (2012). Participatory Planning Approach to Urban Conservation and Regeneration in Amphawa Community. Asian Journal of Environment-Behavior studies, 3(7).
Rabbiosi, C. (2015). Renewing a Historical Legacy: Tourism, Leisure Shopping and Urban Branding in Paris. Cities, 4(1), 195-203.
Roberts, P. (2000). The evolution, definition and purpose of urban regeneration, in P. Roberts and H. Syke (Eds). Urban Regeneration, a Handbook. British Urban Regeneration Association. London: SAGE Publications.
Tort-Donada,
J., Santasusagna,
A., Rode,
S., & TeresaVadrí,
M. (2020). Bridging the gap between city and water: A review of urban-river regeneration projects in France and Spain.
Science of the Total Environment, 700(15).
Yung, E. H. K., Zhang, Q., & Chan, E. H. (2017). Underlying social factors for evaluating heritage conservation in urban renewal districts. Habitat International, 66, 135-148.
Zheng, H.W., Shen, G.Q., & Wang, H. (2014). A review of recent studies on sustainable urban renewal. Hong Kong: Habitat International, 41, 272-279.