نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1 گروه جغرافیا، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران
2 گروه جغرافیا، دانشکده علوم اجتماعی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران
3 دانشجوی دکترای جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران
چکیده
این تحقیق به بررسی نابرابری‌های فضایی در کیفیت محیط زیست شهری در مناطق منتخب کلانشهر مشهد با تمرکز بر شاخص‌های دسترسی به خدمات می‌پردازد. یافته‌ها نشان می‌دهد که توزیع فضایی شاخص‌های کیفیت زندگی در بین مناطق مختلف شهری یکسان نیست. برخی از مناطق در اکثر شاخص‌ها عملکرد بهتری دارند، در حالی که برخی دیگر در مجموع کیفیت محیط زندگی شهری پایین‌تری را تجربه می‌کنند. این نابرابری‌ها در دسترسی به خدمات اساسی مانند مسکن، آموزش، مراقبت‌های بهداشتی، حمل و نقل و فرصت‌های شغلی خود را نشان می‌دهد و کیفیت زندگی ساکنان، به ویژه در مناطق کم‌برخوردار را به طور قابل توجهی تحت تاثیر قرار می‌دهد. درک عمیق‌تر از ماهیت و ابعاد این نابرابری‌ها ضروری است تا بتوان سیاست‌ها و مداخلات موثری برای ارتقای عدالت اجتماعی و برابری در شهرها طراحی و اجرا کرد. این تحقیق پیشنهاداتی را برای کاهش نابرابری‌های فضایی در کیفیت زندگی شهری، از جمله سرمایه‌گذاری هدفمند در مناطق کم‌برخوردار، ارتقای دسترسی به خدمات، تقویت مشارکت مردمی، حکمروایی خوب و شفاف، همکاری بین بخشی، توجه به عدالت اجتماعی و برابری، و پایش و ارزیابی مستمر ارائه می‌دهد.
کلیدواژه‌ها
)