نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

• حجت شیخی ¹
• روح الله شهسواری ²

¹ دانشیار گروه معماری و شهرسازی، دانشگاه ایلام

² دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه ایلام

چکیده

هدف کلی مطالعه حاضر، ارزیابی میزان تاب-آوری شهر پلدختر به هنگام وقوع سیل است. در راستای دستیابی به اهداف مذکور از روش کیفی با رویکرد توصیفی-تحلیلی استفاده شده است. به منظور سنجش ابعاد تاب‌آوری در محلات شهر پلدختر ۳۸۴ خانوار با استفاده از فرمول کوکران به عنوان جامعه نمونه انتخاب گردیدند. به منظور تجزیه و تحلیل داده‌های حاصل از پرسشنامه در محیط نرم افزار SPSS ، روش‌های آماری مبتنی بر مقایسه میانگین‌ها، آزمون‌های فریدمن و رگرسیون به کار گرفته شد و نیز جهت رتبه‌بندی تاب‌آوری محلات از مدل تاپسیس استفاده گردید. در نتیجه براساس پنج شاخص ارزیابی تاب‌آوری؛ محله‌های کوی بسیجیان، هسته قدیم و کوی پاسداران نسبت به سایر محلات شهر پلدختر دارای وضعیت مناسب‌تری هستند و محله‌های ساحل شرقی و غربی و کوی سازمانی‌ها از بدترین وضعیت را به لحاظ تاب-آوری در مقابل سیل برخوردارند. نتایج حاصل از آزمون فریدمن برای تعیین مهمترین و تاثیرگذارترین شاخص‌ها تاب‌آوری شهر پلدخترگویای اینست که شاخص‌ کالبدی با میانگین رتبه 533/3 و شاخص‌ اقتصادی با میانگین رتبه 251/3 به ترتیب در رتبه‌های اول و دوم اثرگذارترین و مهمترین ابعاد تاب‌آوری قرار گرفته‌اند.

کلیدواژه‌ها

• تاب‌آوری
• مخاطره محیطی سیل
• شاخص
• پلدختر