با همکاری مشترک دانشگاه پیام نور و انجمن جغرافیا و برنامه ریزی روستایی ایران

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دکتری جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه شهیدچمران اهواز، اهواز، ایران.

2 دانشیار گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه شهیدچمران اهواز، اهواز، ایران.

3 دانشیار گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران.

10.30473/psp.2024.68049.2675

چکیده

پژوهش حاضر با هدف الگوی سرمایه گذاری مناسب مسکن در شهر اهواز براساس موانع و سیاست های تشویقی انجام شده است. مطالعه حاضر از نظر هدف کاربردی، از لحاظ ماهیت تحقیق جزو تحقیقات اکتشافی و تبیینی و از نظر شیوه اجر توصیفی- تحلیلی است. برای گردآوری داده ها از مطالعات کتابخانه ای، میدانی و به منظور تدوین الگوی مناسب سرمایه‌گذاری مسکن در شهر اهواز از روش مصاحبه از کارشناسان (روش دلفی) استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از روش تحلیل محتوا و نرم افزار ATLAS TI استفاده شد. براساس یافته‌های حاصل از مصاحبه و پرسشگری مهمترین چالشها و موانعی که به نوعی مانع دستیابی به الگوی مطلوب سرمایه‌گذاری مسکن هستند، مسائل زیست‌محیطی و بحرانهای آبی و خشکسالی و ... در نقطه مقابل برخی سیاستها و فرصتها نظیر؛ تغییر نحوه دریافت اجرت معامله در بنگاه‌های املاک به هزینه ثابت اجرت معامله، تملک اراضی قهوه‌ای و انتقال بخش‌های انبار و صنعتی آن‌ها به خارج از محدوده شهر جهت ایجاد ظرفیت داخلی شهر برای توسعه مسکن و ... از جمله سیاستها و فرصتهایی بودند که در صورت اجرا و شناخت هر یک از موارد می‌توان به نوعی بازار مسکن را تحت کنترل گرفت. در حالی که در کشورهای دیگر معیارهای مختلفی برای مکان یابی مناسب مسکن وجود دارد؛ یکی از موفق ترین آنها معیارهای مقرون به صرفه‌گی می باشد. در این معیارها، علاوه بر معیارهای فیزیکی، به معیارهای اجتماعی، فرهنگی، پایداری زیستی مجتمع های حمایتی، ارتقاء کیفیت زندگی ساکنین و در نهایت برقراری عدالت اجتماعی فضایی نیز توجه شده است.

کلیدواژه‌ها