احمد حجاریان
چکیده
با توجه به اینکه مخاطرات طبیعی باعث ایجاد اختلالات اجتماعی و اقتصادی، فرهنگی، کالبدی و عملکردی شدید در شهرها میشود، ارتقای تابآوری شهری به عنوان یک قابلیت، نه تنها به حفظ عملکرد اولیه شهرها کمک میکند، بلکه منجر به بهبود و شکوفایی شهرها پس از وقوع مخاطرات میشود. هدف پژوهش حاضر، شناسایی عوامل مؤثر در تاب آوری شهری است. روش ...
بیشتر
با توجه به اینکه مخاطرات طبیعی باعث ایجاد اختلالات اجتماعی و اقتصادی، فرهنگی، کالبدی و عملکردی شدید در شهرها میشود، ارتقای تابآوری شهری به عنوان یک قابلیت، نه تنها به حفظ عملکرد اولیه شهرها کمک میکند، بلکه منجر به بهبود و شکوفایی شهرها پس از وقوع مخاطرات میشود. هدف پژوهش حاضر، شناسایی عوامل مؤثر در تاب آوری شهری است. روش پژوهش از نظر هدف کاربردی و دارای ماهیت تفسیری و تحلیلی و از لحاظ روش در گروه پژوهشهای کیفی و کمی قرار دارد. به منظور تجزیه و تحلیل اطلاعات از مدلهای گراند تئوری، دلفی و در نهایت از ماتریس خودتعاملی (SSIM) استفاده شده است. جامعه آماری در پژوهش حاضر نیز شامل متخصصان و نخبگان در حوزه برنامهریزی شهری به طور عام و به طور خاص مدیریت شهری است. به منظور گردآوری جامعه نمونه از روش نمونهگیری هدفمند صورت گرفت، که در نهایت تعداد (30) نفر به عنوان جامعه نمونه انتخاب شد.در پژوهش مقولاتی از جمله اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و کالبدی، به عنوان عوامل مؤثر در تابآوری شهری شناسایی شدند، که در ادامه نیز با استفاده از روش دلفی در دو مرحله نظرسنجی؛ موافقت خبرگان در رابطه با عوامل مطرح شده اعلام شد. سپس نتایج ماتریس خود تعاملی نشان داد، عامل اقتصادی بر سایر عوامل دیگر تأثیر دارد. عامل کالبدی، که مهمترین عامل در تابآوری شهری است ، متاثر از سایر عوامل است و به خودی خود تأثیری بر عامل دیگری نمیگذارد
