آروین، محمود، فرهادی خواه، حسین، پوراحمد، احمد و منیری، الیاس (1397). ارزیابی شاخصهای زیستپذیری شهری بر اساس ادراک ساکنان (نمونه موردی: شهر اهواز). دانش شهرسازی، 2(2)، 17-1.
آسیابانیپور، الهام، پناهی، علی و احمدزاده، حسن (1399). تأثیرفاکتورهای زیستپذیری شهری بر وضع موجود با استفاده از مدلسازی معادلات ساختاری با روش حداقل مربعات جرئی (مطالعه موردی: مناطق دهگانه کلانشهر تبریز). نشریه علمی جغرافیا و برنامهریزی، 24 (73)، 46-23.
بابایی اقدم، فریدون، ویسی ناب، برهان و قربانی، رسول (1398). شناسایی و اولویت بندی عوامل مرتبط یا بعد اقتصادی زیستپذیری شهری (مطالعه موردی: کلانشهر تبریز). پژوهشهای جغرافیای برنامهریزی شهری، 7(1)، 149-127.
بندرآباد، علیرضا (1390). شهر زیستپذیر از مبانی تا مفاهیم. تهران: انتشارات آذرخش
جوان فروزنده، علی و منصورحسینی، ندا (1397). نقش مؤلفههای کالبدی-فضایی مکان های عمومی مجتمعهای مسکونی در حضورپذیری سالمندان (مطالعه موردی: شهرک اکتابان). مجله هویت شهر، 12(1)، 74-61.
حاتمینژاد، حسین و محمدی کاظم آبادی، لیلا (1396). سنجش رضایتمندی از شاخصهای کیفیت زندگی در شهرهای جدید (مطالعه موردی: شهر جدید مهاجران). مجله آمایش جغرافیایی فضا، 7(23)، 53-68.
حیدری، محمد تقی (1397). واکاوی تیپولوژیک رویکرد زیستپذیری در بافتهای فرسوده شهری (مطالعه موردی: بافت فرسوده بخش مرکزی شهر زنجان). دوفصلنامه جغرافیای اجتماعی شهری، 5(1)، 103-85.
زنگیشه، کامران، استعلاجی، علیرضا و فلاح تبار، نصرالّله (1397). تبیین زیستپذیری روستاهای منطقه کلانشهری تهران (مطالعه موردی: شهرستان ورامین). فصلنامه علمی-پژوهشی و بین المللی انجمن جغرافیای ایران، 16(58)، 214-239.
زیاری، کرامت الله، حاتمی، احمد، مصباحی، سحر و عاشوری، حسن (1398). ارزیابی و تحلیل ابعاد و مولفههای زیستپذیری شهرهای کوچک در راستای توسعه پایدار (نمونه موردی: بندر دیلم). فصلنامه علمی-پژوهشی جغرافیا (برنامه ریزی منطقه ای)، 9(4)، 586-569.
سلیمانی مهرنجانی، محمد، تولایی، سیمین، رفیعیان، مجتبی و زنگانه، احمد (1395). زیستپذیری شهری: مفهوم، اصول، ابعاد و شاخص ها، پژوهشهای جغرافیای برنامهریزی شهری، 4(1)، 50-27.
صابری، حمید، مهره کش، ریحانه، مومنی، مهدی و اذانی، مهری (1398). تبیین عوامل موثر کالبدی بر میزان زیستپذیری مناطق شهری (مطالعه موردی: مناطق شهر اصفهان). پزوهشهای جغرافیای برنامهریزی شهری، 6(1)، 429-411.
مرکز آمار ایران (1395). سرشماری نفوس و مسکن ، استان مازندران
نظم فر، حسین، آفتاب، احمد، غفاری گیلانده، عطا و موسوی، میرنجف (1397). تحلیل عوامل کلیدی موثر بر برنامهریزی شهر خلاق (مطالعه موردی: ارومیه). پژوهشهای جغرافیایی برنامهریزی شهری، 6(1)، 22-1.
Allam، Z.(2020). Biotechnology and Future Cities. doi:10.1007/978-3-030-43815-9.
Aluri, Jahnavi. (2017). Livability Index, from Columbia University GSAPP, Prepared for Manhattan Community Board.
Aulia, D. N.(2016). A Framework for Exploring Livable Community in Residential Environment. Case Study: Public Housing in Medan, Indonesia. Social and Behavioral Sciences, (234), 336 – 343
Giap, T. K., Thye, W. W., & Aw, G.(2014). A New Approach to Measuring the Liveability of Cities: The Global Liveable Cities Index, World Review of Science. Technology and Sustainable Development, 11(2), 176-196.
Liang, X., Liu, Y., & Qiu. T.(2020). Livability Assessment of Urban Communities considering thePreferences of Different Age Groups, Volume 2020, 1-15.
Lowe, M., Whitzman, C., Badland, H., Davern, M., Hes, D., Aye. L., Butterworth, I., & Giles-Corti,B.(2013). Liveable, healthy, sustainable: What are the keyindicatorsfor Melbourneneighbourhoods? The conceptual meaning of livability and its importance to planning today: A case study of the regeneration of Cardiff Bay. 2014 Author: Spencer Powell(130126436)
Merriam-Webster, 2018, Livability, http://merriam-webster.com(July 11 2018)
Mitra, R., Siva. H., & Kehler. M.(2015). Walk-Friendly Suburbs for Older Adults? Exploring the Enablers and Barriers to Walking in a Large Suburban Municipality in Canada. Journal of Aging Studies, 35(4), 10–19.
Mouratidis, K.(2020). Commute satisfaction, neighborhood satisfaction, and housing satisfaction as predictors of subjective well-being and indicators of urban livability, Travel Behaviour and Society,(21), 265–278
Pacione, M.(2009). Urban Geography: A Global Perspective. Third Edition, NewYork.
Radcliff, B.(2001). Politics, markets, and life satisfaction: The political economy of human happiness. American political science review, 95(4), 939-952.
Srichuae, S., Nitivattananon, V., & Perera, R.(2016). Aging Society in Bangkok and the Factors Affecting Mobility of Elderly in Urban Public Spaces and Transportation Facilities. Iatss Research, 40(1), 26–34
Shaheen, S., Finson, R., Bhattacharyya, A., & Jaffee, M. )2016(. Moving Toward a Sustainable California:Exploring Livability,Accessibility & Prosperity, UCBerkeleyTransportation Sustainability Research Center) http://innovativemobility.org) for the California Department of Transportation.
Tajrin، S.، & Hossain، B.(2018). Rural-urban migration and its causes and consequences on migrant street hawker in Khulna city. The International Journal of Humanities & Social Studies، 7(5)، 223–236.
Ramaswami، Anu(2020) Unpacking the Urban Infrastructure Nexus with Environment، Health،Livability، Well-Being، and Equity، One Earth، Volume 2، Issue 2، 21 February 2020، Pages120-124.
Topsuwan. S., Mathot. C., Walker. I., & Barnett, G.(2018 ). Preferences for sustainable, liveable and resilient neighbourhoods and homes: A case of Canberra, Australia, Sustainable Cities and Society, 37(13), 133–145.
Tsuang, H. C., & Peng, K.(2018). The Livability of Social Housing Communities in Taiwan: A Case Study of Taipei City, International Review for Spatial Planning and Sustainable Development, 6(3), 4–21.
Urban and Territorial Planning, First published in Nairobi in 2015. United Nations Human Settlements Programme
UN-Habitat.(2016). International Guidelines on Urban and Territorial Planning, First published in Nairobi in 2015. United Nations Human Settlements Programme.
Song, Y.(2011) A livable City Study in China Using Structural Equation Models,Department of Statistics, Uppsala University.
Zhan, D., Kwan, M. P., Zhang, W., Fan, J., Yu, J. & Dang, Y.(2018). Assessment and Determinants of Satisfaction With Urban Livability In China. Cities, 79(10), 92- 101
)