ابراهیم‌زاده، عیسی، ملکی، گل‌آفرین و فرهادی‌نژاد، حسین (1394). برنامه‌ریزی استراتژیک توسعه گردشگری با تاکید بر توسعه گردشگری با تاکید بر توسعه پایدار در ناحیه خرم‌آباد. نشریه جغرافیا و آمایش شهری- منطقه‌ای، 5(14)، 1-74.
برقی، حمید، دهقان‌حسام‌پور، محمد، طوسی، رمضان و جمینی، داود (1391). برنامه‌ریزی توسعه پایدار گردشگری در منطقه خلیج‌فارس(مطالعه موردی: جریزه قشم). مجله علمی- پژوهشی برنامه‌ریزی فضایی، 3(7)، 75-93.
بازرگان، عباس (1391). مقدمه‌ای بر روش‌های تحقیق کیفی و آمیخته رویکردهای متداول در علوم رفتاری. تهران: نشر دیدار.
پورمحمدی، محمدرضا، نعیمی، کیومرث و ایرانی، احمد (1394). ارزیابی و تدوین استراتژی‌های توسعه پایدار گردشگری با استفاده از تکنیک SWOT و IEA (مطالعۀ موردی: شهرستان بانه). نشریه گردشگری شهری، 2(3)، 305-319.
رکن‌الدین‌افتخاری، عبدالرضا، مهدوی، داوود و اکبری‌سامانی، ناهید (1392). ارائه الگوی برنامه‌ریزی راهبردی توسعه گردشگری پایدار روستایی (مطالعه موردی: دهستان لواسان کوچک). نشریه پژوهش‌های جغرافیایی انسانی، 45(1)، 123-146.
رحمانی، ولی‌اله، مولائی‌هشتجین، نصراله و آمار‌شیرکیائی، تیمور (1395). تحلیل راهبردی گردشگری روستایی ناحیه غرب مازندران در راستای توسعه پایدار. فصلنامه فضا و توسعه روستایی، 5(17)، 135-153.
رحمانی، بیژن، شمس، مجید و حاتمی‌فر، ساناز (1389). امکان سنجی توسعه پایدار گردشگری در شهر ملایر با استفاده از مدل SWOT، فصلنامه جغرافیا و مطالعات محیطی، 1(3)، 13-25.
زالی، نادر، و اسماعیل‌زاده، یعقوب (1394). قابلیت سنجی توسعه گردشگری با رویکرد توسعه پایدار در شهر مرزی ارومیه. نشریه جغرافیا و آمایش شهری- منطقه‌ای، 5(14)، 104-89.
زنجیر‌چی، سیدمحمود (1390). فرایندتحلیلسلسلهمراتبیفازی. تهران: انتشارات صانعی.
زیاری، کرامت‌اله، جمالی، کیوان و صادقی، فرشید (1396). ارائه الگوی توسعه پایدار گردشگری شهری (نمونۀ موردی: شهر لاهیجان). نشریه گردشگری شهری، 4(4)، 55-77.
شجاعی، منوچهر، و نوری، نورالدین (1386). بررسی سیاست‌های دولت در صنعت گردشگری و ارایه الگوی توسعه پایدار صنعت گردشگری کشور. دانش مدیریت، 20(78)، 63-90.
ضیایی، محمود و عزیزی، عذرا (1393). راهنمای شاخص‌های ارزیابی توسعه پایدار گردشگری. تهران: نشر علوم اجتماعی.
عظیمی‌گهراز، سیده سمیه و تیموری، ایرج (1394). ارزیابی فعالیت‌های گردشگری در شهرستان انزلی و ارائه راهبردهای بهینه در راستای برنامه‌ریزی گردشگری پایدار منطقه با استفاده از ANP و SWOT. نشریه گردشگری شهری، 2(2)، 137-152.
فیروزی، محمدعلی، گودرزی، مجید، زارعی، رضا و اکبری، عبدالمطلب (1392). ارزیابی توان اکولوژیک منطقه نمونه گردشگری سد شهید عباسپور با تاکید بر توسعه پایدار گردشگری. نشریه تحقیقات کاربردی علوم جغرافیایی، 13(28)، 153-176.
فعلی، محمد و محسنی، انسیه (1397). برنامه‌ریزی توریسم و گردشگری در استان البرز با رویکرد توسعه پایدار. نشریه اختصاصی معماری و شهرسازی ایران، 1(1)، 7-1.
کارگر، بهمن (1393). راهبردهای برنامه‌ریزی، جهت دستیابی به توسعه پایدار گردشگری با استفاده از تکنیک SWOT. فصلنامه اطلاعات جغرافیایی سپهر، 23(90)، 73-81.
مهدوی، داوود، رکن‌الدین‌افتخاری، عبدالرضا و سجاسی قیداری، حمداله (1393). طراحی راهبردهای توسعه پایدار گردشگری روستاهای تاریخی- فرهنگی ایران. نشریه علمی- پژوهشی جغرافیا و برنامه‌ریزی، 20(56)، 275-300.
مجمع تشخیص مصلت نظام (1384). سند چشم انداز 1404
مجلس شورای اسلامی جمهوری اسلامی ایران (1396). قانون برنامه ششم توسعه اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران.
مجلس شورای اسلامی جمهوری اسلامی ایران (1389). قانون برنامه پنجم توسعه اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران
مقام معظم رهبری (مدظله) (1394). سیاست‌های کلی برنامه ششم توسعه.
ناروئی، زهرا و شارع‌ملاشاهی‌خمکی، راضیه (1397). بررسی و استفاده از توان‌های بالقوه جهت توسعه و جذب گردشگری پایدار شهری (مطالعه موردی شهر بمپور- استان سیستان و بلوچستان). فصلنامه علمی تخصصی پژوهش‌های گردشگری و توسعه پایدار، 1(2)، 51-61.
واحدپور، غلام‌عباس و جعفری، مهتاب (1390). راهبردهای مدیریت و توسعه پایدار زیرساخت‌های گردشگری ایران با تاکید بر مدل SWOT. فصلنامه برنامه‌ریزی منطقه ای، 9(1)، 86-100.
یعقوبی‌منظری، پریسا و آقامیری، سیدامید (1397). شناسایی استراتژی‌های توسعه پایدار صنعت گردشگری ایران با استفاده از تکنیک متاسوات و ارائه راهکارهای مناسب. نشریه بررسی‌های بازرگانی،32(87- 86)، 1-15.
Hall, C. M. (2000). Tourism Planning: Basic, Concepts, Cases. New York: Routledge.
McIntyre, G. (1993). Sustainable tourism development guide for local planner. Madrid: World Tourism Organization.
Tefler,D.J.,& Sharply.R.(2008). Tourism and Development in the developing world. New Yourk: Routledge.
World Commission on Environment and Development.(1987). Our Common Future. Brundtland.
World Economic Forum (WEF). (2017). The Travel and Tourism Competitiveness Report. Geneva.
United Nations Environment Programme., & World Tourism Organization. (2005). Making tourism more sustainable: A guide for policy makers. Paris: United Nations Environment Programme, Division of Technology, Industry and Economic.
)