ایراندوست، کیومرث، عیسی‌لو، علی‌اصغر و شاه‌مرادی، بهزاد (1394). شاخص زیستپذیری در محیط‌های شهری، مطالعه موردی: بخش مرکزی شهر مقدس قم. فصلنامه علمی‌پژوهشی اقتصاد و مدیریت شهری,4(13),101-118.
براتی، ناصر و یزدان‌پناه شاه‌آبادی، محمدرضا (1390). بررسی ارتباط مفهومی سرمایه اجتماعی و کیفیت زندگی در محیط شهری، مطالعه موردی: شهر جدید پردیس. جامعه‌پژوهی فرهنگی، 2(1), 25-49.
بندرآباد, علیرضا. (1390). شهر زیستپذیر از مبانی تا مفاهیم. تهران: انتشارات آذرخش.
بندرآباد، علیرضا و احمدینژاد، فرشته. (1393). ارزیابی شاخصهای کیفیت زندگی با تاکید بر اصول شهر زیست پذیر در منطقه 22 تهران. فصلنامه علمی-پژوهشی پژوهش و برنامه ریزی شهری، 5(16), 55-74.
حاتمینژاد، حسین، رضوانی، محمدرضا و خسرویکردستانی، فریبا. (1393). سنجش میزان زیستپذیری منطقه دو شهر سنندج. نشریه تحلیل مخاطرات محیطی، 1(4)، 17-33.
حافظنیا، محمدرضا (1393). مقدمهای بر روش تحقیق در علوم انسانی, چاپ بیستم. تهران: انتشارات سمت.
حبیبپور، کریم و صفری، رضا. (1390). راهنمای جامع کاربرد SPSS در تحقیقات پیمایشی (تحلیل دادههای کمی). تهران: انتشارات متفکران – لویه.
حیدری، تقی. (1395). تحلیل زیست پذیری بافت‌های فرسوده شهری شهر زنجان. رساله دکتری، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه خوارزمی.
خراسانی، محمدامین و رضوانی، محمدرضا. (1392). شناخت و تحلیل تفاوت زیستپذیری روستاهای پیرامون شهری در شهرستان ورامین. فصلنامه اقتصاد فضا و توسعه روستایی، 2(4)، 55-74.
خراسانی مقدم، صبا، یزدان فر، سیدعباس و حسینی، سیدباقر. (1394). بررسی شاخصهای کیفیت زندگی مؤثر بر میزان رضایتمندی ساکنان سکونتگاههای غیررسمی (مطالعۀ موردی: محله فرحزاد تهران-فرحزاد شمالی). پژوهشهای جغرافیای انسانی، 47(1)، 97-117.
ربانی‌خوراسگانی، علی و کیانپور، مسعود. (1386). مدل پیشنهادی برای سنجش کیفیت زندگی (مطالعه موردی: شهر اصفهان). مجله دانشکده ادبیات و علوم انسانی، 15(58-59)، 67-108.
زیاری، کرامتلله، حیدری، اصغر، غنیزاده قاسمآبادی، هادی، و اباذری، نسرین. (1397). ارزیابی و اولویتبندی مؤلفههای زیستپذیری در شهر بم. دوفصلنامه جغرافیای اجتماعی شهری، 5(1)، 105-120.
ساسان پور, فرزان، تولایی، سمین و جعفری اسدآبادی، حمزه (1394). سنجش و ارزیابی زیست پذیری شهری در مناطق بیست و دو گانه کلانشهر تهران. فصلنامه علمی-پژوهشی برنامهریزی منطقهای، 5 (18)، 27-42.
ساسانپور، فرزانه، تولایی، سیمین و جعفری اسدآبادی، حمزه (1392). قابلیت زیستپذیری شهرها در راستای توسعه پایدار شهری(تهران). فصلنامه انجمن جغرافیای ایران، 12(42) , 129-157.
سلیمانی مهرنجانی، محمد، تولایی، سیمین، رفیعیان، مجتبی، زنگانه، احمد و خزاعی نژاد، فروغ (1395). زیستپذیری شهری: مفهوم، اصول، ابعاد و شاخص‌ها. پژوهشهای جغرافیایی برنامه ریزی شهری, 4(1)، 27-50.
غلام‌زاده، رسول، آذر، عادل و قنواتی، مهدی (1391). مدل‌سازی مسیری – ساختاری در مدیریت: کاربرد نرم‌افزار Smart PLS. تهران: نشر نگاه دانش.
کرلینجر، پدهازر. (1389). رگرسیون چند متغیره در پژوهش رفتاری. مترجم: حسن سرایی. تهران: انتشارات سمت.
ماجدی، حمید و بندرآباد، علیرضا. (1393). بررسی معیارهای جهانی و بومی شهر زیست پذیر. نشریه هویت شهر، 8 (17)، 65-75.
مرکز آمار ایران. (1395). سرشماری عمومی نفوس و مسکن.
منصورفر، کریم (1385). آزمونهای ناپارامتری و طرز اجرای آنها با کامپیوتر. تهران: انشارات دانشگاه تهران.
وبسایت سازمان منطقه آزاد کیش. (1397).
Kotus, J., & Rzeszewski, M. (2013). Between disorder and livability. Case of one street in post-socialist city. Cities, 32, 123-134.
Larice, M. A. (2005). Great neighborhoods: The livability and morphology of high density neighborhoods in urban North America. University of California, Berkeley.
McCrea, R., & Walters, P. (2012). Impacts of urban consolidation on urban liveability: Comparing an inner and outer suburb in Brisbane, Australia. Housing, Theory and Society, 29(2), 190-206.
Perkins, H. A. (2010). Green spaces of self‐interest within shared urban governance. Geography Compass, 4(3), 255-268.
Perogordo Madrid, D. (2007). The Silesia Megapolis. European Spatial Planning, 17(1), 23-33.
Saitluanga, B. L. (2014). Spatial pattern of urban livability in Himalayan Region: A case of Aizawl City, India. Social indicators research, 117(2), 541-559.
Leby, J. L., & Hashim, A. H. (2010). Liveability dimensions and attributes: Their relative importance in the eyes of neighbourhood residents. Journal of Construction in Developing Countries, 15(1), 67-91.
VanZerr, M., & Seskin, S. (2011). Recommendations Memo# 2 Livability and quality of life indicators. CH2M Hill, Portland.
)