In collaboration with Payame Noor University and Iranian Geography and Urban Planning Association

Document Type : Research Paper

Authors

1 M. A. in Economics, Islamic Azad university

2 Professor, Department of Economics, Payame Noor University

3 Assistant Professor, Statistics Institute

Abstract

In order to programming for employment creation and sustainable development of a region, it is necessary to have adequate knowledge of its situation and advantages. This paper, using Shift -Share Model, studies the relative advantage of GDP and the employment of main economic sectors in provinces of Iran. In this model three effects including national growth, structural growth and competitive growth have been considered that lead to changes in the attractiveness of the major economic sectors for employees and producers. Accordingly, the advantages of major economic sectors including agriculture, industry and services in different provinces of the country have been identified and ranked in 2010 and 2014, using employment and value-added data of them. Regarding the employment, five provinces including Hormozgan, Semnan, Fars, Kerman, and Bushehr are absorbing labor force more quickly than others; and based on GDP, fourteen provinces including west Azerbaijan, Ardebil, Bushehr, North Khorasan, Sistan and Baluchestan, Fars, Qazvin, Qom, Kermanshah Gilan, Markazi, Hormozgan, Hamadan, and Yazd have been identified as engines of national development.

Keywords

اخوان‌فرشچی، بابک (1391). شناسایی مزیت رقابتی استان‌های مختلف کشور در بخش‌های عمده اقتصادی براساس مدل انتقال سهم و مبتنی بر داده‌های اشتغال(1375-1385). دانشکده مدیریت و اقتصاد، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات تهران.
افشاری، زهرا (1393). برنامه‌ریزی اقتصادی. تهران: انتشارات سمت.
اکبری، نعمت‌الله و مصری‌نژاد، شیرین (1382). بررسی وضعیت اشتغال در بخش­های عمده اقتصادی استان اصفهان در طی دوره (75-1365) (رهیافت تغییر سهم و شاخص LQ). نشریه دانشکده اداری و اقتصاد اصفهان، 15 (2)،14-1.
تفضلی، فریدون (1394). تاریخ عقاید اقتصادی. تهران: نشر نی.
حقیقی، محمد (1395). بازرگانی بین الملل نظریه­ها و کاربردها. تهران: انتشارات دانشگاه تهران.
زنگی آبادی، علی و آهنگری، شورش (1391). بررسی اشتغال بخش های اقتصادی با استفاده از مدل تغییر سهم و ضریب مکانی(LQ)(مرکز شهرستان های استان آذربایجان غربی). نشریه جغرافیا و مطالعات محیطی، 1 (2)،22-7.
زیاری،کرامت الله (1394). اصول و روش­های برنامه ریزی منطقه­ای. تهران: انتشارات دانشگاه تهران.
سبحانی، حسن و درویشی، باقر (1384). بررسی مزیت­های نسبی و تحلیل ساختاری اشتغال در استان ایلام. مجله تحقیقات اقتصادی، 40 (3)، 159-187.
شاهدانی، محمدصادق و غفاری فرد، محمد (1388). بررسی مزیت­های نسبی و تحلیل ساختاری تولید ناخالص داخلی در استان­های کشور. فصلنامه پژوهش­ها و سیاست­های اقتصادی، 17 (50)، 136-115.
عنابستانی، علی اکبر و جوانشیری، مهدی (1394). تحلیل فضایی مزیت نسبی گروه­های عمده شغلی جمعیت روستایی ایران. فصلنامه اقتصاد فضا و توسعه روستایی، 4 (4)،  23-50.
فرهودی، رحمت­الله و محمدی، اکبر (1385). تحلیل و پیش بینی وضعیت اشتغال در شهر سنندج با استفاده از مدل تغییر سهم ضریب مکانی و ضریب جینی. پژوهش­های جغرافیایی، 38 (55)، 189-202.
مصری نژاد، شیرین و ترکی، لیلا (1383). تجزیه و تحلیل ساختار اشتغال در بخش‌های عمده اقتصادی مناطق شهری ایران در طی دوره (1382-1372) (رهیافت تغییر سهم Shift – Share Method و شاخصLocation Quatient LQ) . پژوهش‌نامه علوم انسانی و اجتماعی. 4 (5)، 109-128.
 Castaldi, C. (2009). The relative weight of manufacturing and services in Europe: An innovation perspective. Technological Forecasting & Social Change, Vol. 76, 169-175.
Goschin, Z. (2014). Regional growth in Romania after its accession to EU: a shiftshare analysis approach. Procedia Economics and Finance, Vol. 15,169-175.
Khusaini, M. (2015(.A shift-share analysis on regional competitiveness-a case of Banyuwangi districtTEast java Indonesia. Procedia-Social and Behavioral Sciencess, Vol. 211, 738-744.