In collaboration with Payame Noor University and Iranian Geography and Urban Planning Association

Document Type : Research Paper

Authors

1 Professor of Geography and Urban Planning, University of Tehran

2 Ph.D. student of Geography and Urban Planning, University of Tehran

3 Graduate student of geography and urban planning, University of Tehran

4 Master Degree in Geography and Urban Planning, University of Tehran

Abstract

   Nowadays, a large number of cities and settlements are built in places that are exposed to natural or man-made disasters. So, addressing the physical problems of residential buildings of cities and explaining the concept of resilience are two essential issues to be considered. Thus, enough attention should be paid to rehabilitating such problematic tissues. The study area comprises the central part of Hamedan, with 55387 inhabitants and 13663 residential buildings with an area of ​​29722351 square meters. Based on aim, the present study is an applicable research and based on methodology it is a descriptive-analytical one which follows a physical-structural approach. Investigated indices in the present study include: building structure, material types, number of floors, aggregation, building age, permeability, building quality and number of units. Spatial Autocorrelation method was used to explore patterns of regression and to weigh the spatial data layers. Also Spatial Autocorrelation technique of Moran (Aselin local Morans) has been applied to investigate the spatial distribution pf residential resielience prioritization. Results of the present study show that 22147924 square meters (74.52 percent of the total area), which includes 7280 building blocks locates in low-resielence to non-resielence range of measure. Such a situation necessitates a quick and mitigate planning for rehabilating the area specially in case of building structure,  permeability, building quality and building age.

Keywords

پرویزیان، علیرضا (1395). ارزیابی الزامات پدافند غیرعامل در هم­جواری در صنایع نمونه موردی شهر همدان. پایان­نامه کارشناسی ارشد، گروه جغرافیا و برنامه­ریزی شهری، دانشگاه شهید چمران اهواز.
حبیبی، کیومرث؛ احمد پوراحمد؛ ابوالفضل مشکینی (1391). بهسازی و نوسازی بافت‌های کهن شهری. نشر انتخاب، تهران.
زیاری، کرامت الله؛ مصطفی محمدی ده چشمه؛ احمد پوراحمد؛ محمدباقر قالیباف (1391). اولویت‌بخشی به ایمن‌سازی بافت فرسوده کلان­شهر کرج با استفاده از مدل ارزیابی چندمعیاره. مجله پژوهش­های جغرافیای انسانی، دوره 44 شماره 79: 14- 1.
سلما­نی مقدم، محمد؛ ابوالقاسم امیر احمدی؛ فرزانه کاویان (1393). بررسی نقش برنامه­ریزی کاربری اراضی در بهبود تاب­آوری لرزه­ای جوامع شهری (نمونه­ی موردی: شهر سبزوار). فصلنامه مطالعات جغرافیایی مناطق خشک، سال پنجم، شماره هفدهم: 34- 17.
شکری فیروزجا، پری (1396). تحلیل فضایی میزان تاب­آوری مناطق شهر بابل در برابر مخاطرات محیطی. فصلنامه برنامه­ریزی توسعه کالبدی، سال دوم، شماره 2 (سری جدید)، پیاپی 6: 44- 27.
عشقی چهاربرج، علی؛ حسین نظم­فر؛ عطا غفاری (1396). ارزیابی تاب­آوری کالبدی شهر در برابر زلزله­­های احتمالی (نمونه موردی: منطقه یک شهرداری تهران)، فصلنامه برنامه­ریزی توسعه کالبدی، سال دوم، شماره 4 (سری جدید)، پیاپی 8: 26- 11.
علیزاده، مهدی (1395). ارزیابی آسیب­پذیری زیرساخت­های شهری کوهدشت با رویکرد پدافند غیرعامل، پایان­نامه کارشناسی ارشد، استاد راهنما دکتر سعید امانپور، گروه جغرافیا و برنامه­ریزی شهری، دانشگاه شهید چمران اهواز.
عندلیب، علیرضا (1387). فرآیند نوسازی بافت­های فرسوده شهر تهران. نشر ری پور، تهران.
فرزاد بهتاش، محمدرضا؛ محمدعلی کی نژاد؛ محمدتقی پیر بابای؛ علی عسگری (1392). ارزیابی و تحلیل ابعاد و مؤلفه­های تاب­آوری کلان­شهر تبریز، نشریه هنرهای زیبا- معماری و شهرسازی، دوره 18، شماره 3: 42- 33.
ملکی، سعید؛ سعید امانپور؛ مسعود صفایی­پور؛ سید نادر پورموسوی؛ الیاس مودت، (1396). ارزیابی طیف تاب­آوری کالبدی شهرها در برابر زلزله با استفاده از مدل­های برنامه‌ریزی (نمونۀ موردی شهر ایلام)، فصلنامه برنامه­ریزی توسعه کالبدی، سال دوم، شماره 1 (سری جدید)، پیاپی 5: 20- 9.
نادری، کاوه؛ علی موحد؛ محمدعلی فیروزی؛ مسلم حدیدی؛ ایوب ایصافی (1393). شناسایی و اولویت‌بندی مداخله بافت فرسوده شهری با استفاده از مدل تحلیل سلسله مراتبی فازی (FAHP) (محدوده مرکزی شهر سقز)، فصلنامه برنامه­ریزی و آمایش فضا، دوره 18، شماره 1: 180- 153.
نظرپور، محمدتقی؛ مهشید منظوری (1393). ارزیابی تأثیر طرح‌های جامع و تفصیلی تهران در شکل­گیری بافت‌های فرسوده مطالعه موردی محله سیروس تهران، دومین کنگره بین‌المللی سازه، معماری و توسعه شهری، تبریز، دبیرخانه دائمی کنگره بین­المللی سازه، معماری و توسعه شهری.
نوری، محمد؛ جمال محمدی (1393). تحلیل ساختار فضایی– کالبدی بافت فرسوده شهری با رویکرد نوسازی و بهسازی (مطالعه موردی: بافت فرسوده شهر دوگنبدان). فصلنامه برنامه­ریزی فضایی، دوره 4، شماره 2: 128- 105.
نیکمردمین، سارا؛ ناصر برک پور؛ مجید عبداللهی (1393). کاهش خطرات زلزله با تأکید بر عوامل اجتماعی رویکرد تاب­آوری نمونه موردی منطقه 22 تهران،فصلنامه مدیریت شهری،شماره 37،زمستان 1393، 34-19
 Adger, W. N. (2000). Social and ecological resilience: are they related?. Progress in human geography, 24(3), 347-364.‏
Adger, W. N., Hughes, T. P., Folke, C., Carpenter, S. R., & Rockström, J. (2005). Social-ecological resilience to coastal disasters. Science, 309(5737), 1036-1039.‏
Alberti, M. (2005). The effects of urban patterns on ecosystem function. International regional science review, 28(2), 168-192.‏‏
Boon, H. J., Cottrell, A., King, D., Stevenson, R. B., & Millar, J. (2012). Bronfenbrenner’s bioecological theory for modelling community resilience to natural disasters. Natural Hazards, 60(2), 381-408.‏
Bromley, R. D., Tallon, A. R., & Thomas, C. J. (2005). City centre regeneration through residential development: Contributing to sustainability. Urban Studies, 42(13), 2407-2429.‏
Folke, C., Carpenter, S., Walker, B., Scheffer, M., Elmqvist, T., Gunderson, L., & Holling, C. S. (2004). Regime shifts, resilience, and biodiversity in ecosystem management. Annual Review of Ecology, Evolution, and Systematics, 35.
Holling,C.S., L.H.,Gunderson .(2002). Resilience and adaptive cycles. In: L H Gunderson and C SHolling (editors).
   Panarchy: Understanding Transformations in Human and Natural Systems.
Kärrholm, M., Nylund, K., & de la Fuente, P. P. (2014). Spatial resilience and urban planning: Addressing the interdependence of urban retail areas. Cities, 36, 121-130.‏
Khoo, T. C. (2012). The CLC framework: for liveable and sustainable cities. Urban Solutions (1), Centre for Liveable Cities, Singapore, 58-63.‏
Mayunga, J. S. (2007). Understanding and applying the concept of community disaster resilience: a capital-based approach. Summer academy for social vulnerability and resilience building, 1, 16.‏
Mitchell, T., & Harris, K. (2012). Resilience: A risk management approach. ODI Background Note. Overseas Development Institute: London.‏
Nelson, V., Lamboll, R., & Arendse, A. (2008). Climate change adaptation, adaptive capacity and development discussion paper. DSA-DFID policy forum 2008.‏
UN/ISDR. 2002. Disaster reduction and sustainable developement: understanding the links between vulnerability and risks to disasters related to developement and environment. World Summit on Sustainable Developement (Johannesburg, 26 august- 4 september 2002) 24 pp.