In collaboration with Payame Noor University and Iranian Geography and Urban Planning Association

Document Type : Research Paper

Authors

1 Associate Professor of Geography and Urban Planning, University of Kharazmi, Tehran

2 Ph.D,student in Geography and Urban Planning, University of Kharazm, Tehran

Abstract

As a result of rapid growth of cities and their horizontal expansion, a considerable amount of urban lands has been put away from any efficient applications. Such kind of valuable lands cover 15 to 25 percent of cities’ areas   in forms of old-fashions and timeworn textures. The 19th district of Tehran has a strategic situation as the western gateway of the city. At present, inactive industries and abandoned warehouses have occupied a significant amount of areas in district 19. Such areas are susceptible for many problems such as; economic depression, reduction of land values, environmental pollutions (accumulation of garbage and construction waste), visual contaminations, disruption in urban functions (services and accessibilities), reducing permeability in parts of the district, negative impact on environmental security, reduction of vitality and happiness of the urban environment which is necessary for social development of the city. Therefore, the present study titled “Planning and organizing abandoned and disused spaces of district 19” has been done based on the existing necessities and in line with the urban infill development policy. Based on aim, the present study is an applicable one. The research method was descriptive-analytic and data collection was based on both documentary and field methods. After identification of the region and extraction of indicators and criteria, we attempted to identify the abandoned spaces of the region. The organizing strategies of land were recognized using SWOT and QSPM models. Based on priority, they include: redevelopment of abandoned lands in line with the economic and social development of the region, setting tax for abandoned lands and their transactions, allocating disused spaces to required services, giving priority to restoration of lands with access to the internal and external road networks, increasing quality and integrating texture of the region, and creating coherence in the regional spatial organization. Finally, strategic policies and implementation mechanisms of these strategies are also presented.

Keywords

اکبری، مهناز (1391)، توسعه درونی منطقه یک شهر تهران، پایان‌نامه کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری، دانشگاه خوارزمی.
پریزادی، طاهر و همکاران (1390)، توسعه درون‌شهری: مطالعه موردی بروجرد، فصلنامه مطالعات مدیریت شهری، سال سوم، شماره ششم، تابستان.
پورمحمدی، محمدرضا، علی‌اکبر تقی­پور (1391). بازیافت اراضی بایر شهری، نشریه جغرافیا و برنامه‌ریزی، سال 16، شماره 42.
حیدری، جهانگیر، محمد سلیمانی (1392). توسعه درون­شهری با تأکید بر نوسازی بافت­های فرسوده شهری، تهران، انتشارات آذرخش، چاپ اول.
سعیدی رضوانی، نوید و داود کاظمی (1390). بازشناسی چهارچوب توسعه درون‌زا در تناسب با نقد سیاست‌های جاری توسعه مسکن: نمونه موردی نطنز، پژوهش‌های جغرافیای انسانی، شماره 75.
سلمیانی، محمد، سیمین تولایی، احمد زنگانه،  مظهر احمدی (1394). بررسی پراکنده رویی و ظرفیت‌های توسعه درونی شهر سقز، مجله نگرش­های نو در جغرافیای انسانی، گرمسار، سال هفتم، شماره 3.
سنگی، الهام، مجتبی رفیعیان (1392). سنجش مطلوبیت سکونتی در توسعه میان­افزای شهری با استفاده از مدل تصمیم‌گیری منطق فازی، نمونه موردی: منطقه 19 شهرداری تهران، مجله معماری و شهرسازی آرمانشهر، شماره 11.
شورای عالی شهرسازی و معماری کشور (1384). راهنمای شناسایی و مداخله در بافت‌های فرسوده شهری.
 صارمی، حمیدرضا (1392). بررسی توسعه از درون شهر بروجرد، فصلنامه مدیریت شهری، شماره 32، پاییز و زمستان.
عبدی، علی (1388). نقش برنامه بهسازی و نوسازی بافت‌های فرسوده و نامناسب شهری در راستای سیاست توسعه درون‌شهری، سیزدهمین همایش سیاست‌های توسعه مسکن در ایران.
مشایخ، حوریه (1379). زمین شهری و مدیریت توسعه، مجموعه مقالات همایش زمین و توسعه شهری، مرکز مطالعات و تحقیقات شهرسازی و معماری ایران.
معتمدی، مسعود (1379). زمین و جایگاه آن در فرآیند توسعه شهری، مجله شهرداری­ها، سال چهارم، شماره 37.
مهدیزاده، جواد و همکاران (1382). برنامه‌ریزی راهبردی توسعه شهری (تجربیات اخیر جهانی و جایگاه آن در ایران)، معاونت معماری شهرسازی وزارت مسکن و شهرسازی.
میرمقتدایی، مهتا، مجتبی رفیعیان، الهام سنگی (1389)، تأملی بر مفهوم توسعه­ی میان­افزا و ضرورت آن در محلات شهری، تهران، مجله شهرداری­ها، سال دهم، شماره 98.
نقیب زاده، احمدرضا (۱۳۸۲)، مدیریت اراضی رهاشده، نمونه موردی: شهر شیراز، پایان‌نامه دوره کارشناسی ارشد شهرسازی، دانشگاه شیراز.
Caves, R. (2005) Encyclopedia of the City, London & UK: Routledge Press.
Galster, G., Hanson, R., Ratcliffe, M. R., Wolman, H., Coleman, S., Freihage, J. (2001). Wrestling Sprawl to the Ground: Defning and Measuring an Elusive Concept, Housing Policy Debate, 4, 681-717.
Leccese, M., McCormick, K., (ed). (2000). Charter of the New Urbanism, New York: McGraw Hill.
McCarthy, Linda (2002), the brownfield Dual Land-use Policy Challenge: Redusing Barriers to Private Redevelopment while Connecting Reuse to Broader Community Goals, Land-use Policy,Volume 19, Issue4,October.
MRSC. (Municipal research and Services Center), (1997) Infill Development Strategies for Shaping Livable Neighborhoods”, Report No.38, Retrieved from:Http://mrsc.org/Publications/infill1.pdf (2008).
NEMW (2001) “Strategies for Successful Infill development”, Northeast-Midwest Institute Congress for the New Urbanism. Retrieved from: http://www.nemw.org/infillbook.htm (2008).
RERC (Real Estate Research Corporation). (1982) Infill Development Strategies, USA: Published Jointly by ULI-Urban Land Institute and American Planning Association.
Suchman, Dian.(2008):” Developing Successful Infll Housing”, Washington, D.C.: Urban Land Institute.
The Tennesse Department of Environment and Conservation (2010), South east Tennessee Green infrastructure handbook for local government.
Talen, E (1996), Do plan get implemented? A review of evaluation in planning, journal of planning.
Wallis, Elizabeth Roberts (2008), Evaluating Infill Development as an Antidote to
 
Sprawl In the Detroit Metropolitan Region, University of Michigan.
Falconer & Frank (1990) “Sufficiency of Infrastructure Capacity for Infill Development”, Journal of Urban Planning and Development, Vol.116, No.3.
Williams, K., Burton, E., Jenks, M, (ed). (2000):”Achieving Sustainable Urban Form”, E & FN Spon, Taylor & Francis, London.