In collaboration with Payame Noor University and Iranian Geography and Urban Planning Association

Document Type : Research Paper

Authors

1 PhD student in Geography and Rural Planning, Faculty of Geography, University of Kharazmi, Tehran, Iran

2 Associate Professor of Human Geography Department, University of Kharazmi, Tehran, Iran.

3 Assistant Professor of Geography and Rural Planning, Department of Human Geography, Faculty of Geographical Sciences, Kharazmi University, Tehran, Iran.

10.30473/psp.2023.68239.2679

Abstract

Theoretically, methodologically and empirically, the process of regional development in Iran shows that most top-down planning and policy theories have not been able to guide regional development as it should be. Adopting such approaches not only did not reduce the inequality, but also destroyed the internal natural-ecological and socio-economic structures of the regions. The reflection of these attitudes in the framework of the functions of the planning and policy-making system has caused spatial inequality and imbalance at the regional and national levels in the past few decades. Such conditions can be seen in the entire spatial extent of the country, including in the central part of Tunkabon township. The present study has analyzed the level of spatial integration of the settlement system in the central part of Tunkabon using the network analysis method. The research is applied in terms of purpose and descriptive-analytical based on the method. The statistical population includes all urban and rural settlements in the central part. The data on the flow of people, goods and services, products and capital have been collected by documentary and field methods (questionnaire) and analyzed with Nodexl, Usinet and GIS tools. The results of the quantitative and qualitative investigations of the flows of people, goods and services, capital and products show that the settlement network and its spatial pattern have moved away from its initial state, which was concentrated in one or two settlements, towards the pattern of decentralized development. In this process, the functional complementarity relations of cities and villages are emerging in the settlement pattern of the studied geographical territory.

Keywords

ابراهیمی آذرخواران، فریبا (1397). حکمرانی آب در حوزه آبخیز مبتنی بر سیستم­های انسانی- محیطی (حوزه آبخیز طالقان). رساله دکتری، تهران: دانشگاه تهران. 
افراخته، حسن (1395). رویکردهای برنامه­ریزی روستایی ایران از منظر بومی­سازی. تهران: انتشارات دانشگاه خوارزمی.
آذرپاد، نسرین، سلمانی، محمد، مطیعی لنگرودی، سیدحسن و رکن‌الدین افتخاری‌، عبدالرضا (1389). تحلیل شبکه سکونتگاهی با تاکید بر جریان‌های جمعیتی در شهرستان فیروزکوه. پژوهش‌های جغرافیای انسانی، 42(74)، 75-89.
آفاق­پور، آتوسا (1390). بررسی و تحلیل ساختار و سازمان فضایی در نظام شهری ایران با استفاده از تحلیل جریان­ها. پایان­نامه کارشناسی ارشد، تهران: دانشگاه تربیت مدرس.
برزگر، مریم (1397). ارزیابی اقتصادی دانش بومی و ابتکار محلّی در راستای مدیریت پایدار منابع آب (دشت گزیر). پایان­نامه کارشناسی ارشد، تهران: دانشگاه تهران.
داداش­پور، هاشم (1390). نظریه­ها و مدل­های نوین توسعه منطقه­ای مبتنی بر خوشه. اطلاعات سیاسی- اقتصادی، (285)، 272- 285.
داداش­پور، هاشم و احمدی، فرانک (1389). رقابت­پذیری منطقه­ای بمثابه رویکردی نوین در توسعه منطقه­ای. مجله راهبرد توسعه، (22)، 80-51.
داداش­پور، هاشم و آفاق­پور، آتوسا (1395). عقلانیت معرفتی و نظری نوین حاکم بر سازمان فضایی سیستم­های شهری. فصلنامه مطالعات میان­رشته­ای در علوم انسانی، 8(2)، 1-28.  
داداش­پور، هاشم، و علی­دادی، مهدی (1399). برنامه­ریزی توسعه یکپارچه محلی چهارچوب نظری و عملیاتی برای ایران. تهران: انتشارات بنیاد مسکن انقلاب اسلامی.
دادش­پور، هاشم و ده­ده­جانی، مهدی (1394). شناسایی و اولویت­بندی عوامل ریشه‌ای تاثیرگذار در ارتقای رقابت­پذیری منطقه‌ای (استان کردستان). برنامه­ریزی منطقه‌ای، 5(19)، 27-42.
سالاری، فاطمه، قربانی، مهدی و ملکیان، آرش (1394). پایش اجتماعی شبکه ذینفعان در حکمرانی محلی منابع آب (حوضه آبخیز رزین، شهرستان کرمانشاه). مرتع و آبخیزداری، 68(2)، 287- 305.
سلیمانی، محمد، نظریان، اصغر و یزدانی، محمدحسن (1389). تحلیل فضایی جریان حواله­های بانکی در شبکه شهرهای ایران. مطالعات و پژوهش­های شهری و منطقه­ای، 2(7)، 1-30.
قنبری، ابوالفضل و موسوی، میرنجف (1390).  قطب‌های رشد به مثابه رویکردی در عدم تعادل‌های ناحیه­ای ایران. فصلنامه فضای جغرافیایی، 11(34)، 50-72.
مرکز آمار ایران (1390). سرشماری عمومی نفوس و مسکن. شناسنامه آبادی­های استان مازندران.
مرکز آمار ایران (1395). سرشماری عمومی نفوس و مسکن. شناسنامه آبادی­های استان مازندران.
مشفقی، وحید (1391). ظرفیت­سنجی الگوی فضایی عملکردی شبکه شهری استان مازندران با استفاده از تحلیل جربان­ها. پایان­نامه کارشناسی ارشد، تهران: دانشگاه تربیت مدرس.
موسوی آلاشلو، هما (1396). نقش سرمایه اجتماعی در ارتقای ظرفیت سازگاری ذینفعان محلّی در مواجهه با افت سفره­های آب زیرزمینی. پایان­نامه کارشناسی ارشد، تهران: دانشگاه تهران.
نظریان، اصغر و کنارودی، سهیل (1388). تحولات اجتماعی ادغام مناطق روستایی در سازمان فضایی- کالبدی شهر تهران (منطقه کن). فصلنامه چشم­انداز زاگرس، 2(3)، 47-63.   
Batten, D. F. (1995). Network cities: Creative urban agglomerations for the 21st century. Urban Studies, 32(2): 313-327.
Bodin, Ö. Crona, B., & Ernstson, H. (2006). Social networks in natural resource management: what is there to learn from a structural perspective. Ecology and Society, 11(2): r2.
Camagni, R. & Salone, C. (1993). Network Urban Structures in Northern Italy: Elements for a Theoretical Framework. Urban Studies, 30: 1053-1064.
Capello, R. & Rietveld, P. (1998). The Concept of Network Synergies in Economic Theory: Policy Implications, in: K. Button, P. Nijkamp and H. Priemus (Eds). Transport Networks in Europe: 57-83.
Capello, R. (2000). The City Network Paradigm: Measuring Urban Network Externalities. Urban Studies, 37: 1925-1945.
Castells, M. (2000). Materials for an exploratory theory of the network society. The British Journal of Sociology, 51(1): 5-24.
Derudder, B., Devriendt, L., & Witlox, F. (2007). Flying where you don’t want to go: An empirical analysis of hubs in the global airline network. Tijdschrift voor Economische en Sociale Geografie, 98(3): 307–324.
Douglass, M. (1998). A Regional Network Strategy for Reciprocal Rural-Urban Linkages: An Agenda for Policy Research with Reference to Indonesia. Reprint from Third World Planning Review, 20(1).
Healey, P. (1997). Making strategic spatial plans: innovation in Europe. Psychology Press.
Kloosterman, R. C. & Musterd, S. (2001). The Polycentric Urban Region: Towards a Research Agenda. Urban Studies, 38(4): 623-633.
Limtanakool, N., Schwanen, T. & Dijst, M. (2007). Ranking functional urban regions: A comparison of interaction and node attribute data. Cities, 24(1): 26-42.
Meijers, E. (2005). Polycentric urban regions and the quest for synergy: Is a network of cities more than the sum of the parts?. Urban Studies, 42(4): 765-781.
Meijers, E. (2007). From central place to network model: Theory and evidence of paradigm change. Economic and Social Geography, 98(2): 245-259.
Newman, M. E. J. (2003). The Structure and Function of Complex Networks. SIAM Review, 45: 167-256.
Nooy, W., Mrvar, A. & Batagelj, V. (2005). Exploratory Social Network Analysis with Pajek.  Cambridge University Press.
Parr, J. (2004). The polycentric urban region: a closer inspection. Regional Studies, 38(3): 231-240.
Shearmur, R. (2015). Central places or networks? Paradigms, metaphors, and spatial configurations of innovation-related service use. Environment and Planning, 47: 1521-1539.
Taylor, P. J. (2001). Specification of the world city network. Geographical Analysis, 33(2).
Taylor, P. J. (2007). Cities within spaces of flows: Theses for a materialist understanding of the external relations of cities.
Taylor, P., Hoyler, M., & Verbruggen, R. (2010). External Urban Relational Process: Introducing Central Flow Theory to Complement Central Place Theory. Urban Studies Journal Limited, 47(13): 2803-2818.