In collaboration with Payame Noor University and Iranian Geography and Urban Planning Association

Document Type : Research Paper

Authors

1 Assistant Professor, Department of Geography, Tehran, Iran

2 Associate Professor of Urban and Regional Planning, Faculty of Architecture and Urban Planning, Shahid Beheshti University, Tehran, Iran

3 Ph.D. Graduate and Urban and Regional Planning Researcher, Tehran, Iran.

4 Lecturer and Researcher in Architecture and Urban Planner

10.30473/psp.2023.65965.2638

Abstract

During the last few decades, the number of population and activity in the suburbs of Tehran has grown rapidly and as a result, the buffer zone of the capital city has faced major challenges. Changing the land use, especially natural covers, gardens and agricultural lands in favor of authorized and unauthorized constructions, is the manifestation of these challenges. Factors such as the growing population of Tehran, the extensive needs for land and the inability to respond to these needs as well as the weakness of urban space management have doubled the scope of the negative changes that have occurred. Although different solutions have already been presented to manage the capital's hinterland, they have not been able to match the existing institutional-organizational and spatial structures. Now, the question is, in order to overcome the problems in the capital city, what characteristics should the ideal model have? To answer this question, a qualitative method based on content analysis of documents and interviews with trustees and experts was used. The results show that the appropriate and effective model of hinterland management requires the following: the participation of all management levels from the national to the local, maximizing the role of various departments and organizations involved in hinterland issues, the participation of non-governmental sectors, the provision of a continuous monitoring mechanism of hinterland according to policies, regulations and various programs. If the inadequacies in thehinterland management mechanisms continue, it won't be long before some valuable biological and natural spaces around Tehran metropolis and its surrounding cities will be lost.

Keywords

احمدآخوندی، عباس، برک‌پور، ناصر، اسدی، ایرج، بصیرت، میثم و طاهرخانی، حبیب‌الله(1387). چشم‌انداز نظام حاکمیت کلانشهر تهران. نشریه هنرهای زیبای، دانشگاه تهران، 33(33)، 26-15.
 امینی، مهدی، زیادی، یوسفعلی و فرجی، عبدالرضا (1396). بررسی و تطبیق راهبردهای مدیریت پایدار حریم کلانشهرها؛ تهران و کلانشهرهای جهانی. فصلنامه جغرافیایی سرزمین، 14(54)، 100-83.
شرکت خدمات مدیریت ایرانیان (1385). بازنگری استراتژیک نظام مدیریت اجرایی کلانشهر تهران (جلد 1). مرکز مطالعات و برنامه‌ریزی شهر تهران، نهاد مشترک مسئول تهیه طرح‌های جامع و تفصیلی شهر تهران. 
 برک‌پور، ناصر، اسدی، ایرج و بصیرت، میثم (1389). گونه‌شناسی حریم و تجربیات جهانی برنامه‌ریزی و مدیریت آن. دو ماهنامه شهرنگار، 19(57-56) ، 38-17.
بصیرت، میثم و ادهم، زهرا (1389). تجربه توسعه کمربندسبز کلانشهری لندن. دو ماهنامه شهرنگار، 19(57-56)، 119-103.
خلیجی، محمدعلی، سرور، رحیم و زرآبادی، زهرا (1397). تحلیلی بر انواع تفرق‌ها و میزان اثرگذاری آنها بر تحقق مدیریت یکپارچه حریم پایتخت.  فصلنامه مطالعات برنامه‌ریزی سکونتگاه‌های انسانی، 13(2)، 303-283.
سبحانی، نوبخت، زیویار، پروانه و سرور، رحیم (1398). بررسی و تحلیل روابط علّی و معلولی شاخص‌های تأثیزگذار بر مدیریت یکپارچة حزیم پایتخت. پژوهش‌های جغرافیایی، 51(2) ، 451-429.
 سرور، رحیم و بافرانی، جمال (1398). تحلیل راهبردی وضعیت نظام مدیریت سیاسی حریم منطقه شهری تهران. پژوهش های جغرافیای انسانی،1(3)، 138-129. 
 شیخی، محمد و  شبستر، محسن (1397). آسییب‌شناسی مدیریت یکپارچه حریم کلانشهر تهران. فصلنامه برنامه‌ریزی توسعه شهری و منطقه‌ای، 3(4)، 34-1.
 فرجی‌راد، خدر (1397). مرور الگوهای نهادی- سازمانی پیشنهادی برای مدیریت مجموعه‌های شهری کشور و تبیین دلایل عدم تحقق آن­ها.  فصلنامه شهـر پایـدار، 1(2)، 64-47.
 فیروز، توفیق (1391). در حاشیه طرح راهبردی حریم پایتخت (تهران). شهرنگار، 19(57-56)، 60-39.
 کاظمیان، غلامرضا (1388). جزوه درس مبانی مدیریت شهری (منتشر نشده)، دانشکده مدیریت و حسابداری، دانشگاه علامه طباطبایی، 70-1.
مرکز مطالعات و تحقیقات شهرسازی و معماری ایران (1379). طرح مجموعه شهری تهران (خلاصه گزارش). وزارت مسکن و شهرسازی.
معین، محمد (2020).  فرهنگ آنلاین معین، حریم،  https://abadis.ir/fatofa.
مهندسین مشاور طرح و کاووش (1391). مدیریت حریم پایتخت: بررسی تجارب جهانی و ارائه پیشنهادهای اجرایی.
مهندسین مشاور نقش جهان پارس (1399). طرح ساختاری حریم پایتخت (گزارش الگوی مدیریت و پایس حریم)، اداره کل حریم شهرداری تهران.
 هادی‌زاده بزاز، مریم (1392). مدیریت اراضی حریم شهرها؛ راهکاری اصولی در کاهش مشکلات شهری نمونه: کلانشهر مشهد.  هفت شهر، 4(44-43)، 16-6.
CIELAP (Canadian Institute for Environmental Law and Policy (2010). Ontario s Greenbelt in an International Context, Canadian Institute for for Environmental Law and Policy.
Friedman, J. (2016). The future of per urban research, Cities, 53, 163–165.
 Heinelt, H.; Kubler, D. (2009). Metropolitan Governance in the 21st Century: Capacity, Democracy and the Dynamics of Place, Routledge, 1st Edition.
Office of Management and Budget (2010). “2010 Standards for Delineating Metropolitan and Micropolitan Statistical Areas”. Federal Register, 75 (123), 32476-37252.
Sorensen, A. (2016). Per urbanization as the institutionalization of place: the case of Japan, Cities, 53, 134- 140.