سید مجتبی قاضی میرسعید؛ محمد طالعی؛ سمیه ابولحسنی؛ الهام علیشاه
چکیده
مقوله کیفیت زندگی شهری ازجمله نخستین محورهای مطالعاتی بود که همراه با رشد شهری و مشکلات ناشی از آن، به‌تدریج از دهۀ 1930 مورد توجه متخصصان مسائل شهری قرار گرفت. بر این مبنا هدف پژوهش حاضر، بررسی کیفیت زندگی در محلههای درون‌شهری و اولویت‌بندی آن‌هاست که مبتنی بر آن، دو دسته از شاخصهای عینی و ذهنی برای سنجش کیفیت زندگی در شهر سمنان ...
بیشتر
مقوله کیفیت زندگی شهری ازجمله نخستین محورهای مطالعاتی بود که همراه با رشد شهری و مشکلات ناشی از آن، به‌تدریج از دهۀ 1930 مورد توجه متخصصان مسائل شهری قرار گرفت. بر این مبنا هدف پژوهش حاضر، بررسی کیفیت زندگی در محلههای درون‌شهری و اولویت‌بندی آن‌هاست که مبتنی بر آن، دو دسته از شاخصهای عینی و ذهنی برای سنجش کیفیت زندگی در شهر سمنان مورد ارزیابی قرار گرفتند. شاخصهای عینی شامل مواردی چون قیمت زمین، دسترسی به مراکز شهری، درآمد و بعد خانوار، میانگین مساحت واحد مسکونی، دسترسی به فضای سبز و حمل‌ونقل عمومی و کیفیت ساخت‌وساز و شاخصهای ذهنی معیارهایی نظیر امنیت، احساس تعلق به محله، کیفیت آب، روابط اجتماعی و جذابیت محله را شامل میشوند. برای تعیین وزن و اهمیت هر یک از شاخصها از روش آنتروپی استفاده و درنهایت برای اولویت‌بندی محلهها، روش تاپسیس به کار برده شد. نظر به آنکه ارزیابیهای به‌دست‌آمده از سنجش ابعاد ذهنی و عینی کیفیت زندگی ممکن است با وضعیت کنونی محلههای شهر سمنان منطبق نباشد، از نظرات کارشناسان شهرسازی شهرداری سمنان و همچنین صاحبان بنگاه‌های املاک در قالب پرسشنامهای استفاده و نتایج به‌دست‌آمده از دو روش، مقایسه تطبیقی شد. مقادیر به‌دست‌آمده از این مقایسه نشان میدهد که در 17 محله از 28 محله درونی شهر، نظرات کارشناسی با یافتههای روش تاپسیس تطابق دارند و در سایر محلهها نیز اختلاف زیادی میان یافته‌ها مشاهده نمیشود.
احمد پوراحمد؛ علیرضا گروسی؛ ابوالفضل نوری
دوره 2، شماره 4 ، دی 1394، ، صفحه 21-33
چکیده
مقوله مسکن، امروزه نه تنها بهعنوان یک سرپناه، بلکه بهعنوان هویت، امنیت و منبع سرمایه در بین ساکنان یک شهر مطرح است. فقدان منابع کافی، ضعف مدیریت اقتصادی، نداشتن برنامهریزی جامع مسکن و سایر نارساییهایی که در زیرساختهای اقتصادی وجود دارد از یکسو و افزایش جمعیت شهرنشین از سویی دیگر تامین سرپناه در کشورهای در حال توسعه ...
بیشتر
مقوله مسکن، امروزه نه تنها بهعنوان یک سرپناه، بلکه بهعنوان هویت، امنیت و منبع سرمایه در بین ساکنان یک شهر مطرح است. فقدان منابع کافی، ضعف مدیریت اقتصادی، نداشتن برنامهریزی جامع مسکن و سایر نارساییهایی که در زیرساختهای اقتصادی وجود دارد از یکسو و افزایش جمعیت شهرنشین از سویی دیگر تامین سرپناه در کشورهای در حال توسعه را بهشکلی پیچیده و چند بُعدی درآوردهاست. برای دستیابی به برنامهریزی مطلوب مسکن باید تمام جوانب وضع موجود مسکن و تسهیلات مربوط را مورد بررسی و تجزیهوتحلیل قرار داد. شناسایی و تطبیق شاخصهای مسکن موجود با شاخصهای مسکن در شهر سالم در جهت تحقق سکونتگاه مطلوب امری مهم در توسعه مطلوب شهری بهشمار میآید. این پژوهش از نوع کاربردی بوده و روش آن تحلیلی ـ توصیفی است و دادهها و اطلاعات موجود در آن از سرشماریهای موجود و دادههای مرکز آمار در سال 1390 استخراج شده است. در این مقاله، سعی شده است تا به این پرسش که "وضعیت موجود مسکن در شهرستان نظرآباد به لحاظ شاخصهای کمی و کیفی چگونه است؟" پاسخ دادهشود و یک مقایسه‌ای تطبیقی با شاخصهای مسکن در سطح استان البرز و متوسط کشوری و شاخصهای مسکن در شهر سالم انجام شود. با توجه به نتایج حاصل از ارزیابی و مقایسه شاخصها کمّی و کیفی مسکن، وضعیت شاخصهای مسکن شهرستان نظرآباد در حالت کلی نسبت به شاخصهای مسکن استان، کشور و شهر سالم مطلوب و مثبت ارزیابی میشوند.
