محمدحسین پورحسن زاده؛ قادر احمدی
چکیده
در طول تاریخ همواره وقوع زلزله در شهرهای کشور موجب فروپاشی ساختمانها و در پی آن آسیبهای جانی و مالی زیادی شده است. به منظور کاهش آسیبهای ناشی از آن ، احداث ساختمانهای مقاوم در برابر زلزله و مقاوم سازی ساختمانهای موجود ضروری است. مقاله حاضر با هدف تحلیل آسیب پذیری مساکن شهر ارومیه و رتبه بندی مناطق این شهر براساس میزان آسیب پذیری ...
بیشتر
در طول تاریخ همواره وقوع زلزله در شهرهای کشور موجب فروپاشی ساختمانها و در پی آن آسیبهای جانی و مالی زیادی شده است. به منظور کاهش آسیبهای ناشی از آن ، احداث ساختمانهای مقاوم در برابر زلزله و مقاوم سازی ساختمانهای موجود ضروری است. مقاله حاضر با هدف تحلیل آسیب پذیری مساکن شهر ارومیه و رتبه بندی مناطق این شهر براساس میزان آسیب پذیری مساکن در برابر زلزله با استفاده از روش Topsis انجام گرفته است. روش تحقیق مطالعه حاضر، به صورت توصیفی - تحلیلی بوده و نوع تحقیق، کاربردی و رویکرد آن، به دو صورت کمی و کیفی است. جهت گردآوری دادهها از روش مطالعات کتابخانهای و میدانی بهره گرفته شده است. یافتههای پژوهش بر اساس مدل Topsis نشان میدهد در شهر ارومیه میانگین آسیب پذیری مسکن در مناطق برابر 485/0 میباشد که منطقه 4 با میزان تاپسیس 818/0 درصد، آسیب پذیرترین منطقه به شمار آمده، منطقه 5 با میزان تاپسیس 338/0 درصد، آسیب پذیری در حد متوسط و منطقه 1 با 296/0 درصد، کمترین آسیب پذیری را در برابر زلزله را دارد.
محمدرضا کرمی؛ سهراب امیریان
دوره 5، شماره 2 ، شهریور 1397، ، صفحه 110-124
چکیده
پهنهبندی خطر رویکرد مهمی از فرایند مدیریت پیش از بحران است که به برنامهریزان و مدیران شهری در آمادهسازی و کاهش آسیبپذیری کمک فراوانی میکند. مسئله اساسی انتخاب معیارهای آسیبپذیری و نحوه ترکیب این معیارهاست و بهعلاوه انتخاب مدلی مناسب است که بتواند به بهترین شیوه نمایانگر میزان آسیبپذیری باشد. شهر تبریز بهعنوان ...
بیشتر
پهنهبندی خطر رویکرد مهمی از فرایند مدیریت پیش از بحران است که به برنامهریزان و مدیران شهری در آمادهسازی و کاهش آسیبپذیری کمک فراوانی میکند. مسئله اساسی انتخاب معیارهای آسیبپذیری و نحوه ترکیب این معیارهاست و بهعلاوه انتخاب مدلی مناسب است که بتواند به بهترین شیوه نمایانگر میزان آسیبپذیری باشد. شهر تبریز بهعنوان بزرگترین مادر شهر شمال غرب کشور از نظر وسعت، شرایط صنعتی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی اهمیت فراوان دارد، اما به دلیل همجواری با گسلی بزرگ و فعال، شرایطی نامساعد دارد. در این مقاله با استفاده از نرمافزارهای IDRISI و ARCGIS و انتخاب 15 معیار و ترکیب مدلهای منطق Fuzzy و AHP میزان آسیبپذیری منطقههای شهری و جمعیت ساکن در آنها نیز تحلیل و استخراجشده است. نتایج نشان میدهد که مناطق 10 و 1 به ترتیب دارای بدترین شرایط ممکن هستند و تطبیق نتایج بهدستآمده با وضع موجود، حاکی از دقت بالای مدل انتخابشده در موضوع پهنهبندی خطر زلزله است.
علی عشقی چهاربرج؛ حسین نظم فر؛ عطا غفاری
دوره 4، شماره 4 ، اسفند 1396، ، صفحه 11-26
چکیده
در دهههای اخیر خسارتهای فراوان ناشی از زلزله به محیط و کالبد شهرها موجب شده است تا مفهوم تابآوری برای کاهش آثار زیانبار زلزله بیشتر مورد توجه قرار گیرد. در این راستا، پژوهش حاضر با هدف ارزیابی تابآوری کالبدی منطقه یک شهر تهران در برابر زلزلههای احتمالی صورت گرفته است. روش این پژوهش توصیفی- تحلیلی از نوع کاربردی است. جهت ...
بیشتر
در دهههای اخیر خسارتهای فراوان ناشی از زلزله به محیط و کالبد شهرها موجب شده است تا مفهوم تابآوری برای کاهش آثار زیانبار زلزله بیشتر مورد توجه قرار گیرد. در این راستا، پژوهش حاضر با هدف ارزیابی تابآوری کالبدی منطقه یک شهر تهران در برابر زلزلههای احتمالی صورت گرفته است. روش این پژوهش توصیفی- تحلیلی از نوع کاربردی است. جهت تحلیل دادهها؛ ابتدا در محیطGIS اقدام به مدلسازی براساس نتایج حاصل از فرایند تحلیل شبکهی(ANP) شد با تلفیق لایههای مؤثر در تابآوری محدوده موردمطالعه، نقشه تابآوری کلی منطقه استخراج شد. در مرحله بعد با فازیسازی نقشه تابآوری کلی، سناریوهای زلزله در شدتهای مختلف طراحی و بر روی نقشه تابآوری کلی منطقه اعمال شد. نتایج حاصل از پژوهش نشان میدهد که در زلزلهای با شدت 6 ریشتر، 13/11 درصد از سازههای منطقه یک در دامنه تابآوری کم و خیلیکم قرار میگیرند که به جزء محلات کامرانیه و دزاشیب بقیه قسمتهای منطقه با آسیبپذیری جدی مواجه نمیشود. در زلزلهای با شدت 7 ریشتر، 39 درصد سازههای در دامنه تابآوری کم و خیلیکم قرار میگیرند که بیشتر این سازهها در محلات دربند، کامرانیه، کاشانک، دزاشیب و سوهانک میباشند. در زلزلهای با شدت 8 ریشتر، 29/52 درصد سازهها با خطر جدی مواجه میشوند در این شدت از زلزله تقریباً تمامی بافتهای روستایی از جمله ده دربند، ده امامزاده قاسم، ده درآباد، ده جماران، ده دزاشیب، ده سوهانک، ده چیذر، ده ازگل، ده اوین و ده تجریش در دامنه تابآوری خیلی کم قرار میگیرد. در زلزلهای با شدت 9 ریشتر، دو دامنه تابآوری کم و خیلیکم 45/67 درصد سازه منطقه را به خود اختصاص میدهند که بیشترین این سازهها در نواحی 1، 3، 4، 5 و 8 منطقه قرار دارند.
داوود مهدوی؛ الهام هزاریان
دوره 4، شماره 4 ، اسفند 1396، ، صفحه 27-45
چکیده
مخاطرات طبیعی از دیرباز گریبان گیر بشر بوده و همیشه قسمتی از تاریخ زندگی بشر را تشکیل داده است. در میان پدیده های خطر آفرین، زمین لرزه های ویرانگر مسئول بیشترین شمار کشتار انسانی و زیان مالی بوده اند. این در حالی است که هم اکنون حدود یک چهارم جمعیت ایران در سکونتگاههای روستایی سکونت دارند و از طرفی، استقرار روستاها در نزدیکی ...
بیشتر
مخاطرات طبیعی از دیرباز گریبان گیر بشر بوده و همیشه قسمتی از تاریخ زندگی بشر را تشکیل داده است. در میان پدیده های خطر آفرین، زمین لرزه های ویرانگر مسئول بیشترین شمار کشتار انسانی و زیان مالی بوده اند. این در حالی است که هم اکنون حدود یک چهارم جمعیت ایران در سکونتگاههای روستایی سکونت دارند و از طرفی، استقرار روستاها در نزدیکی یا بر روی خطوط گسل فعال، ضرورت دارد تا به لحاظ میزان آسیب پذری مورد واکاوی علمی قرار گیرند از اینرو هدف این پژوهش نیز ارزیابی آسیب پذیری کالبدی سکونتگاه های روستایی در شهرستان یزد در برابر زلزله است. روش تحقیق حاضر توصیفی – تحلیلی بوده که ابتدا به جمع آوری اطلاعات مکانی و گرافیکی (نقشه) و تعیین موقعیت سکونتگاههای روستایی مورد مطالعه در شهرستان یزد پرداخته شده و در مرحله بعد برای تحلیل و ارزیابی داده ها و شاخص های مورد مطالعه از مدل تصمیم گیری چندمعیاره Topsis و تحلیل سلسله مراتبی (AHP) استفاده شد. نتایج نشان داد که کلیه روستاهای مورد مطالعه دهستان فجر (عیش آباد، سعیدی، شحنه و خیرآباد به ترتیب با مقدار 99/0 ، 9/0 ، 87/0 و 75/0) در برابر وقوع زلزله دارای آسیب پذیری کمتر و کلیه روستاهای دهستان اله آباد(شامل حسین آباد، اکرم آباد ، اله آباد، فهرج و ده نو و محمد آباد به ترتیب با مقدار 03/0 ، 33/0، 36/0 ، 44/0، 52/0 و 6/0) به غیر از روستای طامهر از آسیب پذیری بیشتری در برابر زلزله دارند. افزون بر این بر اساس نتایج اکثر سکونتگاه های روستایی مورد مطالعه قدمتی بیش از 20 سال، کیفیت سازه از نوع تیر چوبی و گلی، شبکه دسترسی نامناسب و... از یک طرف و عدم بیمه مساکن روستایی در برابر مخاطرات طبیعی عاملی هستند که ضریب آسیب پذیری را افزایش می دهند. به همین دلیل جهت بهبود وضعیت کالبدی نیازمند نوسازی و مقاوم سازی، برنامه ریزی مناسب و حمایت مدیران و برنامه ریزان امر می باشند.
سعید ملکی؛ سعید امانپور؛ مسعود صفاییپور؛ سیدنادر پورموسوی؛ الیاس مودت
دوره 4، شماره 1 ، خرداد 1396، ، صفحه 9-20
چکیده
تابآوری شهری یک مفهوم نسبتاً جدید در مطالعات شهری و شهرسازی میباشد لذا برنامهریزی شهری نقش حیاتی در شکلگیری شهرهای انعطافپذیر دارد. که جهت این فعالیت برنامهریزی استراتژیک در جهت کالبد شهری برای انطباق موضوع لازم میباشد. بنابراین جهت هرجه بیشتر کاهش و جلوگیری از خسارات آن نیازمند مطالعه و بررسی در ابعاد موضوع میباشد. ...
بیشتر
تابآوری شهری یک مفهوم نسبتاً جدید در مطالعات شهری و شهرسازی میباشد لذا برنامهریزی شهری نقش حیاتی در شکلگیری شهرهای انعطافپذیر دارد. که جهت این فعالیت برنامهریزی استراتژیک در جهت کالبد شهری برای انطباق موضوع لازم میباشد. بنابراین جهت هرجه بیشتر کاهش و جلوگیری از خسارات آن نیازمند مطالعه و بررسی در ابعاد موضوع میباشد. پژوهش حاضر با ماهیت توسعه ای- کاربردی و روش توصیفی- تحلیلی به بررسی موضوع در شهر ایلام پرداخته است. از آنجا که پیش بینی لرزه ای بر پایه روش های آماری می تواند نتایج قابل قبولی ارائه دهد؛ این پژوهش با بهره گیری از مدل COPRAS و GIS، نرم افزارهایGRAFER، MINITAB، VISIO، Excel و SPSS به بررسی موضوع پرداخته است. نتایج تحقیق نشان داده است بر اساس مدل COPRAS میانگین تاب آوری در مناطق برابر 65 درصد بوده است. که خسارت کالبدی در اثر زلزله تا شدت 5 مرکالی با استفاده از وزن متغیرها در نواحی ترکیب که منجر به رتبه بندی تاب آوری در شهر ایلام گردید. همچنین با توجه به نتایج مدلهای آمار فضایی مورد استفاده در شهر ایلام 17/54 درصد از نواحی شهر با حفظ وضع موجود در مقابل خطرات و ناآرامیها تابآور میباشد.