اکبر رحیمی؛ میثم محرمی؛ سعدی فرجی
چکیده
فضاهای سبز شهری و بهخصوص پارکها عنصری مهم و حیاتی هستند که اهمیتی ویژه در برنامهریزی شهری دارند. توزیع و پراکنش پارکهای شهری برای دسترسی مناسب و ارائه خدمات به ساکنان شهری اهمیت زیادی در شهرنشینی امروز دارد. هدف این پژوهش ارزیابی عملکرد و محدوده سرویسدهی پارکهای شهری مناطق ده گانه شهر تبریز با استفاده از تحلیل ...
بیشتر
فضاهای سبز شهری و بهخصوص پارکها عنصری مهم و حیاتی هستند که اهمیتی ویژه در برنامهریزی شهری دارند. توزیع و پراکنش پارکهای شهری برای دسترسی مناسب و ارائه خدمات به ساکنان شهری اهمیت زیادی در شهرنشینی امروز دارد. هدف این پژوهش ارزیابی عملکرد و محدوده سرویسدهی پارکهای شهری مناطق ده گانه شهر تبریز با استفاده از تحلیل شبکه و مکانیابی مکانهای مناسب جهت توسعه فضای سبز با استفاده از تحلیل شبکه و مدل FAHP میباشد. تحلیل شبکه با استفاده از نقشه کاربری اراضی و شبکه معابر به انجام شده و در ادامه با استفاده از 8 معیار مکانی تاثیرگذار بر توسعه پارکهای شهری نسبت به مکانیابی پارکها اقدام شده است. نتایج ارزیابی عملکرد پارکها در سطح شهر تبریز بیانگر این است که دسترسی به پارکهای همسایگی تنها در مناطق مرکزی شهر مناسب میباشد و مناطق دیگر دسترسی کافی به این نوع از پارکها ندارند. دسترسی به پارکهای محلهای در قسمتهای شرقی، شمالغربی و جنوب شهر تبریز از وضعیت مناسبی نداشته ولی بقیه مناطق از دسترسی مناسب برخوردار میباشند. پارکهای ناحیهای، منطقهای و شهری نیز به ترتیب در قسمتهای غربی، شرقی و جنوبشرقی شهر تبریز دسترسی مناسب داشته و بقیه مناطق شهری با محدودیتهایی از لحاظ دسترسی و برخورداری از پارکهای شهری مواجه میباشند. ارزیابی نتایج حاصل از مدل FAHP برای استقرار و مکانیابی فضاهای سبز شهری بیانگر این است که مناطق مرکزی و شرقی تبریز از اولویت بیشتری جهت توسعه فضای سبز برخوردار میباشند.