محمد مهدی تقی زاده؛ حسین کیومرثی
دوره 1، شماره 1 ، بهمن 1391، ، صفحه 63-74
چکیده
وقوع خشکسالی در طی سالهای اخیر و نیز برداشتهای بی رویه از آبهای زیرزمینی، کاهش شدید سطح آب سفرههای زیرزمینی را به همراه داشته است. این موضوع در مناطق نیمه بیابانی که زندگی گیاهی و جانوری وابستگی شدیدی به برداشت از آبهای زیرزمینی دارد به خوبی احساس میشود. دشت نمدان در شمال استان فارس یکی از دشتهای حاصلخیز استان محسوب میشود که ...
بیشتر
وقوع خشکسالی در طی سالهای اخیر و نیز برداشتهای بی رویه از آبهای زیرزمینی، کاهش شدید سطح آب سفرههای زیرزمینی را به همراه داشته است. این موضوع در مناطق نیمه بیابانی که زندگی گیاهی و جانوری وابستگی شدیدی به برداشت از آبهای زیرزمینی دارد به خوبی احساس میشود. دشت نمدان در شمال استان فارس یکی از دشتهای حاصلخیز استان محسوب میشود که در طی سالهای اخیر در اثر کمبود نزولات جوی و نیز برداشتهای بی رویه از سفرههای آب زیرزمینی به وسیله چاههای کشاورزی، با کاهش شدید سطح آب زیرزمینی روبرو بوده است. این کاهش سطح، در تمام محدوده مورد مطالعه از شدت و ضعف متفاوتی برخوردار است. بنابراین شناسایی محدودههای با کاهش شدید سطح آب به منظور اعمال سیاستهای مناسب جهت تقویت سفرههای آب زیرزمینی از بدیهیترین اولویتهای پژوهشی این محدوده بحساب میآید. در پژوهش حاضر سعی بر آن شده است تا با پایش سالیانه و میانیابی دادههای مربوط به تغییرات سطح آب چاههای مشاهدهای دشت نمدان از سال1376 تا 1388، به وسیله سیستم اطلاعات جغرافیایی، محدودههای مجاز، مشروط و ممنوع برداشت آب زیرزمینی تعیین شود. نتایج حاصل از پژوهش بیانگر ارتباط مستقیم بین موقعیت قرارگیری چاههای عمیق موجود در دشت نمدان و محدودههای ممنوع و مشروط برداشت آب زیرزمینی است. به گونهای که از 1311حلقه چاه عمیق موجود، 1131 حلقه چاه (برابر87 درصد) در محدودههای ممنوع و مشروط به لحاظ برداشت واقع شدهاند که این امر توجه جدی مسئولین را به کنترل بیشتر در این محدودهها ملزم میدارد.
