هنگامه صالح پور؛ غلامرضا میری؛ محمودرضا انوری
چکیده
شهرهای کیش و دبی تحت تأثیر عوامل اجتماعی و اقتصادی، شاهد روند رو به رشدی جمعیتی هستند؛ بهگونهای که به بستر مناسبی برای رشد شهرنشینی و افزایش جمعیت شهری تبدیل شدهاند. متعاقب آن، بهرهبرداری از منابع طبیعی و اقتصادی و... موجبات گسترش افقی شهرها و تهدیدی برای توسعه پایدار شهری شده است. در نتیجه رویکردهای گوناگونی از جمله ...
بیشتر
شهرهای کیش و دبی تحت تأثیر عوامل اجتماعی و اقتصادی، شاهد روند رو به رشدی جمعیتی هستند؛ بهگونهای که به بستر مناسبی برای رشد شهرنشینی و افزایش جمعیت شهری تبدیل شدهاند. متعاقب آن، بهرهبرداری از منابع طبیعی و اقتصادی و... موجبات گسترش افقی شهرها و تهدیدی برای توسعه پایدار شهری شده است. در نتیجه رویکردهای گوناگونی از جمله رویکرد هوشمندسازی شهری به دنبال ارائه خدمات شهری هوشمند و ارائه راهبردها و سیاستهایی به منظور منطبق نمودن آثار منفی ناشی از گسترش فعالیتهای انسانی در این شهرها است. این پژوهش وضعیت خدمات شهری هوشمند کیش و دبی را با رویکرد توسعه پایدار بررسی و مقایسه میکند. این تحقیق به لحاظ هدف کاربردی و به لحاظ ماهیت و روش تحقیق، پیمایشی است. دادههای مورد نیاز تحقیق به روش اسنادی - میدانی (پرسشنامه و مشاهده) گردآوری شده است. به منظور تجزیه و تحلیل اطلاعات از نرم افزار SPSS و مدل F-ARAS استفاده شد. نتایج پژوهش مبین آن است تفاوت معناداری بین دو شهر کیش و دبی در رابطه با وضعیت شاخصهای (قابلیت دسترسی و مشارکت اینترنتی با مقدار من ویتنی (342/2)، شرایط بهداشتی و سلامت الکترونیک با مقدار من ویتنی (351/4)، حفاظت از محیط زیست با مقدار من ویتنی (654/4)، افزایش امکانات لازم در خصوص آلودگی با مقدار من ویتنی431/4، حکمرانی شایسته با مقدار من ویتنی (675/3) و در سطح معناداری (000/0)، وجود دارد، به عبارتی وضعیت این شاخصها در شهر دبی مطلوبتر از کیش ارزیابی شد، نتایج آزمون همبستگی اسپیرمن نشان داد، بین وضعیت خدمات شهری هوشمند و توسعه پایدار اقتصادی، اجتماعی، فیزیکی - محیطی شهرهای کیش و دبی، ارتباط معنادار و مثبتی وجود دارد. در نهایت، نتایج اولویتبندی خدمات شهری هوشمند در شهرهای کیش و دبی با استفاده از مدل اراس فازی نشان داد در کیش شاخص حکمرانی شایسته با وزن (564/0) و در دبی نیز همین شاخص با وزن (465/0،)، در اولویت قرار دارند.
جعفر میرکتولی؛ ابراهیم معمری
دوره 4، شماره 2 ، شهریور 1396، ، صفحه 11-26
چکیده
شناخت نابرابریها و توزیع نامناسب امکانات، در چارچوب محدودههای جغرافیایی مختلف قابل طرح است و لازمه گام برداشتن در این راستا، شناخت وضعیت موجود هر یک از اجزای مجموعههای برنامهریزی، اعم از استان، شهرستان و شهر، و در نتیجه پیبردن به اختلافات و تفاوتهای موجود و سیاستگذاری با هدف رفع و کاهش نابرابریها در هر یک از این ...
بیشتر
شناخت نابرابریها و توزیع نامناسب امکانات، در چارچوب محدودههای جغرافیایی مختلف قابل طرح است و لازمه گام برداشتن در این راستا، شناخت وضعیت موجود هر یک از اجزای مجموعههای برنامهریزی، اعم از استان، شهرستان و شهر، و در نتیجه پیبردن به اختلافات و تفاوتهای موجود و سیاستگذاری با هدف رفع و کاهش نابرابریها در هر یک از این فضاهاست، چرا که فضا یک بعد اساسی و بنیادی در جامعه انسانی است و عدالت و بیعدالتی در فضا نمایان میشود. با این تفاسیر هدف مقاله حاضر، تعیین پراکنش خدمات شهری در سطح شهرها و به بیانی دیگر درجه توسعه و میزان نابرابریهای ناحیهای در مناطق 29 گانه شهری استان گلستان است. روش پژوهش توصیفی– تحلیلی است و از مدلهای آماری و کمی استفاده شده است. برای شناخت سطوح برخورداری مناطق شهری استان گلستان، با استفاده از آمار و اطلاعات سالنامه آماری سال 1394ش، از شاخصهای خدمات شهری استفاده و نتایج آن با بهرهگیری از مدل تشخیص نسبی مرکب (KOPRAS) ارزیابی شده است. برای ارزیابی دادهها از نرمافزارهای رایانهای Excel و SPSS و برای ترسیم نقشهها از نرمافزار ArcGIS9.3 استفاده شده است. نتیجه حاصل از این پژوهش نشان میدهد که امکانات و خدمات شهری در مناطق شهری استان گلستان به صورت هماهنگ و عادلانه توزیع نشدهاند، به نحوی که شهر گرگان، مرکز سیاسی - اداری و پرجمیعتترین نقطه شهری استان با ضریب توسعه (100) برخوردارترین شهر استان و شهر سنگدوین، از شهرهای کوچک و تازه تأسیس استان، با ضریب اولویت (074/23) محرومترین نقطه شهری در استان گلستان است.
