پریسا هاشم پور؛ زیبا سامی
چکیده
از آنجاییکه رفتار انسان تحت تأثیر محیط زندگیاش شکل میگیرد، افراد در صورت شناخت ناکافی و راهکارهای نامناسب در راستای تأمین مسکن با مشکلات پیچیدهای روبرو میشوند که یکی از این مشکلات کاهش تعاملات اجتماعی در مجموعههای مسکونی است. عوامل اجتماعی یکی از مؤلفههای تأثیرگذار بر حیات پذیری مجتمعهای مسکونی میباشد. سؤال این ...
بیشتر
از آنجاییکه رفتار انسان تحت تأثیر محیط زندگیاش شکل میگیرد، افراد در صورت شناخت ناکافی و راهکارهای نامناسب در راستای تأمین مسکن با مشکلات پیچیدهای روبرو میشوند که یکی از این مشکلات کاهش تعاملات اجتماعی در مجموعههای مسکونی است. عوامل اجتماعی یکی از مؤلفههای تأثیرگذار بر حیات پذیری مجتمعهای مسکونی میباشد. سؤال این پژوهش عبارت است از اینکه کالبد معماری چگونه در تحقق حیات پذیری اجتماعی مجتمعهای مسکونی مؤثر است. برای پاسخ به این سؤال سه مجتمع مسکونی آسمان تبریز، شهید چمران و مجتمع امام (ره) بهعنوان نمونههای موردی انتخاب شدهاند. نوع تحقیق حاضر کمی-کیفی میباشد و با روش توصیفی-تحلیلی انجامشده است. شیوه گردآوری اطلاعات به روش کتابخانهای- میدانی (مشاهده، مصاحبه و پرسشنامه) وحجم جامعه آماری پرسشنامه 300 نفر برآورد شده که برای محاسبه حجم نمونه از فرمول کوکران و اطلاعات با نرمافزار Spss نسخه 20 تحلیلشده است. در این پژوهش به بررسی و تحلیل مؤلفهها و چگونگی رابطه آنها با یکدیگر و تأثیر آن بر حیات پذیری مجتمعهای مسکونی مورد تحلیل قرار گرفته است. نتایج تحقیق حاکی از این است که مؤلفههای سرمایه اجتماعی و امنیت در حیات پذیری مجتمعهای مسکونی تأثیر دارند؛ و درنهایت کالبد معماری مجتمعهای مسکونی در حیات پذیری اجتماعی مؤثر است.