مهیار سجادیان؛ محمد علی فیروزی؛ احمد پوراحمد
چکیده
رشد بیرویه جمعیت و گسترش سریع شهرها، این مکانها را با چالشهای متعددی مواجه ساخته است. لذا در جهت ساماندهی اینگونه از رشد، الگوهای نوین برنامهریزی همچون رشد هوشمند مطرح شده است. کلان شهر اهواز نیز در طی سالهای اخیر، همواره با عوارض نامطلوب رشد لجامگسیخته و پرنوسان مواجه بوده که توجه جدی به الگوی رشد هوشمند و حرکت بدینسو ...
بیشتر
رشد بیرویه جمعیت و گسترش سریع شهرها، این مکانها را با چالشهای متعددی مواجه ساخته است. لذا در جهت ساماندهی اینگونه از رشد، الگوهای نوین برنامهریزی همچون رشد هوشمند مطرح شده است. کلان شهر اهواز نیز در طی سالهای اخیر، همواره با عوارض نامطلوب رشد لجامگسیخته و پرنوسان مواجه بوده که توجه جدی به الگوی رشد هوشمند و حرکت بدینسو را در این کلان شهر ضروری مینمایاند. بنابراین، این پژوهش با درک ضرورت و اهمیت پژوهش در این حوزه، با روشی توصیفی- تحلیلی به هدف رتبهبندی مناطق کلانشهر اهواز به لحاظ تناسب با معیارهای رشد هوشمند به تحقیق پرداخت. محدودۀ مورد مطالعۀ مناطق 8 گانۀ کلانشهر اهواز است که دادههای مربوط به شاخصهای 81 گانۀ رشد هوشمند شهری در مقیاس این مناطق و در چهارچوب 4 معیار کالبدی- کاربری اراضی، اجتماعی- اقتصادی، دسترسی- حمل و نقل و زیستمحیطی با استفاده از مدل تحلیل رابطهای خاکستری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. بر اساس یافتههای تحقیق منطقۀ 4 مناسبترین و منطقۀ 6 نامناسبترین وضعیت را دارند. همچنین بر اساس دیگر نتایج تحقیق، از بین 4 معیار مورد سنجش فوقالذکر، معیار زیستمحیطی در نامناسبترین وضعیت در کلان شهر اهواز قرار دارد. در انتها نیز بر اساس یافتههای پژوهش، راهکارهایی پیشنهاد شد.
احمد پوراحمد؛ یعقوب ابدالی؛ علیرضا صادقی؛ سارا الله قلی پور
چکیده
امروزه بیشتر شهرها و جوامع سکونتگاهی در مکانهایی بنا شدهاند که در معرض وقوع انواع سوانح طبیعی و یا به دلیل پیشرفتهای تکنولوژی در معرض انواع سوانح انسانساخت هستند از اینرو، توجه به مسائل کالبدی بافتهای مسکونی در شهرها و تبیین مفهوم "تابآوری" و به تبع آن مقاومسازی این بافتها در مواجهه با حوادث و مخاطرات احتمالی ...
بیشتر
امروزه بیشتر شهرها و جوامع سکونتگاهی در مکانهایی بنا شدهاند که در معرض وقوع انواع سوانح طبیعی و یا به دلیل پیشرفتهای تکنولوژی در معرض انواع سوانح انسانساخت هستند از اینرو، توجه به مسائل کالبدی بافتهای مسکونی در شهرها و تبیین مفهوم "تابآوری" و به تبع آن مقاومسازی این بافتها در مواجهه با حوادث و مخاطرات احتمالی اهمیت بسیاری دارد. قلمرو مطالعه حاضر، بافت مرکزی شهر همدان که با جمعیت 55387 نفر و تعداد 13663 ساختمان مسکونی با مساحت 29722351 مترمربع می باشد. این پژوهش به لحاظ هدف کاربردی و از لحاظ روششناسی توصیفی ـ تحلیلی مبتنی بر رویکرد مطالعات کالبدی-سازهای است و شاخصهای منتخب اسکلت ساختمان، جنس مصالح، ، تعداد طبقات، دانهبندی، قدمت ساختمان، نفوذپذیری، کیفیت ابنیه و تعداد واحد استخراج میباشند. برای کشف روند الگوها از ابزار رگرسیون و برای وزن دهی به لایهها در دادههای فضایی از روش خودهمبستگی فضایی استفاده شده است. همچنین برای بررسی توزیع فضایی اولویتبندی تابآوری بافت مسکونی از روش خودهمبستگی فضایی موران(Anselin local Morans) در نرمافزار ArcGIS استفاده شده است. نتایج مکانی در پژوهش حاضر نشان میدهد که 22147924 مترمربع یعنی 52/74 درصد از کل مساحت که تعداد 7280 بلوک ساختمانی را در بر میگیرد در گروه تابآوری نسبتاً کم تا غیرتابآور قرار دارند که نیازمند برنامهریزی سریع برای این بخشها از بافت در شاخصهای اسکلت ساختمان، نفوذپذیری، کیفیت ابنیه و قدمت ابنیه است.